Σύμπαν και άνθρωπος

Όλα στο σύμπαν αφορούν τη μεταμόρφωση.Η ζωή μας μοιάζει με τις σκέψεις που τη διαμορφώνουν.

Μάρκος Αυρήλιος

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Αφιέρωμα Μετενσάρκωση: 6ο μέρος

Αυθόρμητη ανάκληση προηγούμενων ζωών από παιδιά ως απόδειξη για τη μετενσάρκωση


Dr. Ian Stevenson
Μια άλλη κατηγορία εμπειριών που θεωρείται ως αποδεικτική της μετενσάρκωσης είναι αυτή των περιπτώσεων που αφορούν παιδιά, σχεδόν όλα κάτω από την ηλικία των 10 ετών, τα οποία ανακαλούν αυθόρμητα γεγονότα από υποτιθέμενες προηγούμενες ζωές και επιμένουν πως είναι κάποιο άλλο πρόσωπο που έχει ζήσει στο παρελθόν.
Τα παιδιά αυτά αναφέρουν λεπτομέρειες που αφορούν τοποθεσίες, άτομα και γεγονότα του παρελθόντος, σχετικά με τα οποία δε θα μπορούσαν φυσιολογικά να έχουν οποιαδήποτε πληροφορία και τα οποία αποδεικνύονται αληθινά όταν γίνονται έρευνες στην ενδεικνυόμενη περιοχή. Οι εκτεταμένες έρευνες του Δρ. Ian Stevenson και τα βιβλία του επάνω στο αντικείμενο είναι ευρέως γνωστά. Αν και οι περιπτώσεις αυθόρμητης ανάκλησης προηγούμενων ζωών από παιδιά είναι πολύ λιγότερες από τις μαρτυρίες που παράγονται μέσω της ύπνωσης, φαίνονται ότι είναι πολύ πιο πειστικές.
Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις των Ινδών κοριτσιών Swarnlata και Shanti Devi που είναι και τα διασημότερα παραδείγματα. Η Swarnlata στην ηλικία των τριών ετών και η Shanti Devi στην ηλικία των τεσσάρων, ξεκίνησαν να ισχυρίζονται ότι είχαν ζήσει προηγούμενες ζωές ως σύζυγοι και μητέρες δύο παιδιών, σε μακρινά χωριά. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι και οι δυο τους ανέφεραν συγκεκριμένα γεγονότα σχετικά με τις ισχυριζόμενες προηγούμενες ζωές τους που επαληθεύτηκαν από ερευνητές. Φανταστείτε τη σκηνή: Μια παντρεμένη γυναίκα με αρκετά παιδιά πεθαίνει και μετά από τέσσερα χρόνια ένα μικρό κοριτσάκι χτυπάει την πόρτα και αυτοσυστήνεται ως η αποθανούσα μητέρα και σύζυγος. Συνήθως αναπτύσσονται συναισθηματικές διαταραχές σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο Stevenson σχολιάζει:
«Aυτά τα παιδιά περιπλέκονται σε διχασμένες πεποιθήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά απέρριψαν τους γονείς τους, λέγοντας πως δεν είναι οι πραγματικοί τους γονείς και κάποιες φορές κατευθύνθηκαν προς τα αποκαλούμενα πραγματικά τους σπίτια. Σε άλλες περιπτώσεις, επιμένουν να επανασυνδεθούν με τους προηγούμενους συζύγους, τις γυναίκες ή τα παιδιά. Ένα αγόρι από την Ινδία είχε συνδεθεί με πάθος με μια γυναίκα για την οποία ισχυριζόταν ότι είχε υπάρξει η προηγούμενη ερωμένη του και προσπαθούσε να την επανακτήσει προκαλώντας στον ίδιο και σε εκείνη μεγάλη στεναχώρια» (Omni Magazine 10 (4): 76, 1988).
Ωστόσο, τέτοιες ιστορίες μπορούν να ερμηνευτούν με εναλλακτικό τρόπο, όχι αναγκαστικά ως αποδείξεις για μετενσάρκωση. Ερμηνείες βέβαια, που μπορεί κάλλιστα και οι ίδιες να είναι αρκούντως 'ανεξήγητες' από μια φυσικαλιστική τουλάχιστον σκοπιά. Υπάρχει λόγου χάρη η πιθανότητα, τα παιδιά αυτά να επικοινωνούν με εξωτερικά πνεύματα μέσω διαμεσολάβησης (channeling). Στην περίπτωση αυτή το διάμεσο θα ήταν το παιδί, χωρίς αναγκαστικά να είναι συνειδητό της κατάστασης αυτής. Εφόσον όμως τα παιδιά δεν κατέχουν προσόντα διαμέσων, χρειάζεται ένα ειδικό είδος διαμεσότητας για τις περιπτώσεις αυτές. Καλείται 'κατάληψη' (possession) των παιδιών αυτών από εξωτερικές πνευματικές οντότητες. Σε τέτοιες περιπτώσεις θεωρείται ότι το ανθρώπινο άτομο αναγκάζεται να μεταφέρει τα μηνύματα του πνεύματος χωρίς να έχει κάποια συνειδητά συμμετοχή στην όλη διαδικασία. Η πνευματική κατάληψη ως εξήγηση για την ανάκληση προηγούμενων ζωών από παιδιά είναι κάτι που ενισχύεται από το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι περιπτώσεις δημιουργούνται από παιδιά που εκδηλώνουν τα συμπτώματα στις ηλικίες μεταξύ δύο και πέντε ετών, όπου η πνευματική τους αντίληψη είναι ακόμα σχεδόν ανύπαρκτη. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι οντότητες υποτίθεται ότι χάνουν τη δύναμη να τα επηρεάζουν, κάτι που πιθανώς να εξηγεί το γιατί οι αναμνήσεις προηγούμενων ζωών χάνονται μετά την ηλικία των 10 ετών.

Περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν την υπόθεση της κατάληψης αποτελούν περιστατικά στα οποία το κυρίαρχο πνεύμα εισέρχεται στο σώμα του παιδιού αρκετό καιρό μετά από τη γέννησή του και μετά δημιουργεί μια εμπειρία προηγούμενης ζωής που παρεμβαίνει με την ήδη παρούσα προσωπικότητα του παιδιού. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιγραφές στη βιβλιογραφία. Μια τέτοια σύντομη περιγραφή για ανάλογα περιστατικά αναφέρεται στο βιβλίο του Ian Stevenson, 'Twenty Cases Suggestive of Reincarnation' (20 περιπτώσεις που υποδηλώνουν Μετενσάρκωση):
Καταρχάς, υπάρχει η περίπτωση ενός αγοριού από την Ινδία που λεγόταν Jasbir, με ηλικία τρεισήμισι, που ήταν πολύ άρρωστο και έπεσε σε κώμα το οποίο η οικογένειά του το εξέλαβε προσωρινά ως θάνατο. Συνήλθε μετά από λίγες ώρες και μετά από αρκετές βδομάδες επέδειξε μια εντελώς μεταμορφωμένη συμπεριφορά, ισχυριζόμενο ότι ήταν ένας Βραχμάνος που λεγόταν Sobha Ram, ο οποίος πέθανε σε ένα ατύχημα την ώρα που ο μικρός (Jasbir) ήταν άρρωστος. Εφόσον ο Sobha Ram πέθανε όταν ο Jasbir ήταν ήδη τρεισήμισι ετών, η 'ανάκληση προηγούμενης ζωής του' προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απόδειξη για τη μετενσάρκωση. Ακόμα περισσότερο, η 'μετενσάρκωση' της ψυχής του Ram θα έπρεπε να έχει λάβει χώρα πολύ πριν από το φυσικό θάνατό του, σύμφωνα με το χρόνο του ατυχήματός του και την ασθένεια του Jasbir. Για τα προηγούμενα τρεισήμισι χρόνια και τα δύο άτομα ζούσαν σε κοντινά χωριά. Ενώ μιλούσε μέσω του Jasbir ο 'μετενσαρκωμένος Mr. Ram' είπε πως τον είχε συμβουλέψει ένα άγιος να πάρει το σώμα του Jasbir. Ως αποτέλεσμα, σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή ήταν παρούσες δύο προσωπικότητες στο σώμα του Jasbir: η μία του παιδιού και η άλλη του Mr. Ram. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν μπορεί να πρόκειται για περίπτωση μετενσάρκωσης, αλλά μάλλον για κατάληψη του σώματος του Jasbir από το επονομαζόμενο πνεύμα του Mr. Ram.
Δεύτερον, υπάρχει η περίπτωση της Lurancy Vennum, ενός κοριτσιού 1 χρονών που ξεκίνησε να εμφανίζει την προσωπικότητα της Mary Roff όταν εκείνη (η Mary Roff) είχε πεθάνει. Αυτή η κατάσταση διήρκησε αρκετούς μήνες, ενώ η Mary Roff ισχυριζόταν ότι είχε καταλάβει το εγκαταλελειμμένο σώμα του μικρού κοριτσιού. Μετά την περίοδο αυτή η Mary Roff αναχώρησε και η Lurancy Vennum ανέκτησε τον έλεγχο. Η υπέρθεση των προσωπικοτήτων και των μηνυμάτων που παρουσιάστηκαν την περίοδο αυτή αποτελούν ισχυρές ενδείξεις κατάληψης, αποκλείοντας κάθε περίπτωση μετενσάρκωσης. Ο Ian Stevenson παραδέχεται στο βιβλίο του ότι «άλλες περιπτώσεις του παρόντος συνόλου των 20 περιπτώσεων μπορεί να είναι περιστατικά παρόμοιων 'καταληπτικών επιρροών' στις οποίες η προηγούμενη προσωπικότητα απλά έτυχε να έχει πεθάνει αρκετά πιο πριν τη γέννηση του σώματος της παρούσας προσωπικότητας» (σελ. 381).
Τρίτον, υπάρχει η περίπτωση ενός Βουδιστή μοναχού, του Chaokhun Rajsuthajam, που γεννήθηκε μια μέρα πριν από το θάνατο του Nai Leng, την προσωπικότητα που ισχυριζόταν ότι είχε στην προηγούμενή του ζωή. Ο Stevenson σχολίασε σε μια συνέντευξη: «Μελέτησα αυτήν την περίπτωση με μεγάλη επιμέλεια αλλά δεν μπορούσα να βρω μια εξήγηση γι' αυτήν την ασυμφωνία» (Omni Magazine 10 (4): 76, 1988).
Η επίδραση από πνεύματα θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει μια άλλη 'απόδειξη' της μετενσάρκωσης που φαίνεται ότι γίνεται όλο και πιο δημοφιλής: την αντιστοιχία μεταξύ τραυμάτων που επέφεραν το θάνατο ενός ατόμου ή άλλου είδους ουλές, με σημάδια γέννησης σε παιδιά που θεωρούνται ότι είναι μετενσαρκώσεις αυτού του συγκεκριμένου προσώπου (που απέκτησε τις εν λόγω ουλές). Όχι ότι μια επίδραση από πνεύμα θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες φυσικές ανωμαλίες, αλλά θα μπορούσε να 'υποβάλλει' μια ειδική προέλευση σε αυτούς που γεννήθηκαν με φυσικά σημάδια και εκ γενετής ατέλειες, ιδιαίτερα σε πολιτισμούς όπου οι περισσότερες φυσικές και συμπεριφορικές ιδιαιτερότητες αποδίδονται σε γεγονότα προηγούμενων ζωών (Νότια Ασία, Λίβανο, Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής). Στο Δυτικό κόσμο τα εκ γενετής σημάδια συχνά εκλαμβάνονται ως σημείο εκκίνησης στην αναζήτηση κάποιου για την 'πραγματική του ταυτότητα'. Καθώς υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για τη μετενσάρκωση, η ερμηνεία των σημαδιών αυτών συχνά συνδέεται με την αποδοχή προηγούμενων ζωών και ως προσωπική απόδειξη γι' αυτές.
Μια επιπλέον ένδειξη για την ερμηνεία των αυθόρμητων εμπειριών ανάκλησης προηγούμενων ζωών από παιδιά είναι το γεγονός ότι είναι πολιτισμικώς εξαρτώμενες. Οι περισσότερες περιπτώσεις αναφέρονται στην Ινδία και σε άλλες χώρες της Νότιας Ασίας, εκεί όπου η μετενσάρκωση είναι ευρέως αποδεκτή. Οι Ασιατικές περιπτώσεις είναι πάντοτε πιο πλούσιες σε λεπτομέρειες απ' ότι οι Δυτικές. Τα Δυτικά παιδιά που έχουν τέτοιες εμπειρίες δίνουν μόνο φτωχές λεπτομέρειες για να μπορεί να γίνει επαλήθευση. Όταν είναι πιθανός ο έλεγχος κάποιων επαληθεύσιμων λεπτομερειών συνήθως προκύπτει ότι αποτελούν προηγούμενες εμπειρίες άλλων μελών της οικογένειας. Η πολιτισμική εξάρτηση σαφέστατα παίζει σημαντικό ρόλο στα φαινόμενα αυτά.
Στην κατάληξη της έρευνάς του, ο Ian Stevenson παραδέχεται στο προαναφερθέν βιβλίο του ότι οι περιπτώσεις που μελέτησε, όπως μαρτυρεί και ο ίδιος ο τίτλος (20 περιπτώσεις που υποδηλώνουν Μετενσάρκωση), υποδηλώνουν μόνο τη μετενσάρκωση και δε μπορούν να θεωρηθούν ως αποδείξεις. Καταλήγει ότι, «Όλες οι περιπτώσεις που μελέτησα μέχρι στιγμής έχουν ατέλειες. Ακόμα κι αν εκληφθούν όλες μαζί, δεν προσφέρουν κάτι σαν απόδειξη» (Omni Magazine 10 (4): 76, 1988). Δεν μπορεί ωστόσο κάποιος και να τις αγνοήσει, καθώς αποτελούν ενδιαφέροντα φαινόμενα για μελέτη.


Μετάφραση - Απόδοση: Αμαλία Τσακίρη, για το ESOTERICA.gr
Πηγή: Esoterica.gr
 http://www.pathfinder.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου