Σύμπαν και άνθρωπος

Όλα στο σύμπαν αφορούν τη μεταμόρφωση.Η ζωή μας μοιάζει με τις σκέψεις που τη διαμορφώνουν.

Μάρκος Αυρήλιος

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Η φύση του δράκοντα – η λατρεία του φιδιού

Από την Φοινικική ιστορία του Ειρηναίου του Βύβλιου μαθαίνουμε για την πρώτη αναφορά στην λατρεία του φιδιού ή κατά τον αρχαίο όρο δράκοντα.
Το γράμμα Θ και ο όφις
«Τὴν μὲν οὖν τοῦ δράκοντος φύσιν καὶ τῶν ὄφεων
αὐτὸς ἐξεθείασεν ὁ Τάαυτος, καὶ μετ᾿ αὐτὸν αυθις Φοί- (10)
νικές τε καὶ Αἰγύπτιοι·
Ο Τάαυτος πρώτος εξεθείεασε το φίδι σαν σύμβολο του Πνεύματος και του Θεού,
και μετά από αυτόν και οι Φοίνικες και οι Αιγύπτιοι.
πνευματικώτατον γὰρ τὸ ζῷον
πάντων τῶν ἑρπετῶν, καὶ πυρῶδες ὑπ᾿ αὐτοῦ παρεδόθη·
παρ᾿ ὃ καὶ τάχος ἀνυπέρβλητον διὰ τοῦ πνεύματος πα-
ρίστησι, χωρὶς ποδῶν τε καὶ χειρῶν ἢ ἄλλου τινὸς τῶν
1η) ιδιότητα:  Η ταχύτητα του φιδιού που δείχνει κατά το κυνήγι αλληγορείται με την ταχύτητα του πνεύματος να βρίκσεται ακαριαία σε όποιο αντικείμενο επιλέξει η σκέψη.
2η) ιδιότητα: Επειδή είναι χωρίς μέλη θεωρήθηκε ότι κινείται εξολοκλήρου από το πνεύμα του. Η δε κίνηση του θεωρείται απόδειξη κίνησης του πνεύματος. Για αυτό χαρακτηρίζεται “πνευματικώτατον”
ἔκτοσθεν, δι᾿ ὧν τὰ λοιπὰ ζῷα τὰς κινήσεις ποιεῖται· (15)
καὶ ποικίλων σχημάτων τύπους ἀποτελεῖ, καὶ κατὰ
3η) ιδιότητα: Λαμβάνει ποικίλες μορφές και σχήματα το σώμα του. Η ιδιότητα ο Θεός να παρουσιάζεται εντός της σκέψης με άπειρες μορφές είναι χαρακτηριστικό του Διονύσου αλλά και άλλων Θεών που έχουν το επίθετο “ποικιλόμορφοι”. Το φίδι επίσης είναι ιερό για τον λόγο ότι είναι και αυτό “ποικιλόμορφο” και επομένως πάνω του εμφανίζεται μια ιδιότητα του Θεού.
Βέβαια αυτό δεν ισχύει μόνο για το φίδι. Το ποιες ιδιότητες των Θεών εμφανίζονται πάνω σε ζώα, φυτά και αντικείμενα αποτελεί έναν ολόκληρο κλάδο της αρχαίας Θεολογίας που κατηγοριοποιεί τα υλικά όντα σε κατηγορίες ιερών αντικειμένων, ζώων, φυτών.
τὴν πορείαν ἑλικοειδεῖς ἔχει τὰς ὁρμὰς, ἐφ᾿ ὃ βούλεται
τάχος· καὶ πολυχρονιώτατον δέ ἐστιν, οὐ μόνον τε ἐκ-
δυόμενον τὸ γῆρας νεάζειν,
4η) ιδιότητα: Το φίδι επειδή αλλάζει δέρμα εμφανίζει την ιδιότητα να “διώχνει” το γήρας και το αίτιο της φθοράς και τον θάνατο. Κατά αυτό τον τρόπο εμφανίζει την ιδιότητα της αναγέννησης και της αθανασίας που είναι θείες ιδιότητες. Αλλά και εις εαυτόν αναλίσκεται, δλδ έχει την ιδιότητα να αναλώνει τον εαυτό του. Αυτή η ιδιότητα είναι του ουροβόρου όφεως. Ο ουροβόρος όφις ή απλά ουροβόρος λέγεται ο όφις (το φίδι) τη στιγμή που ελίσσεται γύρω από τον εαυτό του και δαγκώνει την ουρά του αφαιρώντας το υπόλοιπο παλαιού δέρματός του, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι τρώει την ουρά του. Επομένως ο ουροβόρος όφις είναι σύμβολο νίκης του γήρατος και σύμβολο αθανασίας.


ἀλλὰ καὶ αὔξησιν ἐπιδέχε-
σθαι μείζονα πέφυκε· καὶ ἐπειδὰν τὸ ὡρισμένον μέτρον (20)
πληρώσῃ, εἰς ἑαυτὸν ἀναλίσκεται, ὡς ἐν ταῖς ἱεραῖς
ὁμοίως αὐτὸς ὁ Τάαυτος κατέταξε γραφαῖς. Διὸ καὶ ἐν
ἱεροῖς τοῦτο τὸ ζῷον καὶ ἐν μυστηρίοις συμπαρείληπται.
Εἴρηται δὲ ἡμῖν περὶ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις
Ἐθωθιωνὑπομνήμασινἐπιπλεῖον·ἐνοἷςκατα-(25)
σκευάζεται, ὅτι ἀθάνατον εἴη, καὶ εἰς ἑαυτὸν ἀναλύεται,
ὥσπερ πρόκειται· οὐ γὰρ θνήσκει ἰδίῳ θανάτῳ, εἰ μὴ
βίᾳ τινὶ πληγὲν τοῦτο τὸ ζῷον.
Στην ιδιότητα της αναγέννησης πολλοί νομίζουν ότι είναι και αθάνατο αφού εκδιώχνει το γήρας.
Φοίνικες δὲ αὐτὸ Ἀγα-
θὸν δαίμονα καλοῦσιν. Ὁμοίως καὶ Αἰγύπτιοι Κνὴφ
πονομάζουσι·προστιθέασιδὲαὐτῷἱέρακοςκεφαλὴν(30)
διὰ τὸ πρακτικὸν τοῦ ἱέρακος.
Η αναπαράσταση ιερακοκέφαλου όφεως έγινε μετέπειτα. Την αναπαράσταση αυτή αργότερα την έλαβαν και άλλοι Θεοί με άλλα ονόματα που όμως όλοι έχουν κοινό σημείο αναφοράς την αλληγορία του Τάαυτου.
Ιερακοκέφαλοι δράκοντες θεοί - ΙΑΩ - ΑΒΡΑΞΑΣ
Ιερακοκέφαλοι δράκοντες θεοί – ΙΑΩ – ΑΒΡΑΞΑΣ
Καί φησιν ὁ Ἐπήεις
ἀλληγορῶν (ὁ ὀνομασθεὶς παρ᾿
αὐτοῖς μέγιστος ἱεροφάντης καὶ ἱερογραμματεύς· ὃν μετέ-
φρασεν
Ἀρεῖος Ἡρακλεοπολίτης) κατὰ λέξιν οὕτως· ἆΤὸ πρῶ-(35)
τον ὂν θειότατον ὄφις ἐστὶν ἱέρακος ἔχων μορφὴν ἄγαν
πίχαρις·ὃςεἰἀναβλέψειε,φωτὸςτὸπᾶνἐπλήρουἐν
τῇ πρωτογόνῳ χώρᾳ αὐτοῦ· εἰ δὲ καμμύσειε, σκότος
γίνετο.ἜμφασινδιδοὺςὁἘπήεις,ὅτικαὶδιάπυρόν
στιδιὰτοῦφάναιδιηύγασε·φωτὸςγὰρἴδιόνἐστι(40)
τὸ διαυγάσαι. Παρὰ Φοινίκων δὲ καὶ Φερεκύδης λαβὼν
τὰς ἀφορμὰς ἐθεολόγησε περὶ τοῦ παρ᾿ αὐτῷ λεγομένου
Ὀφίονος Θεοῦ καὶ τῶν Ὀφιονιδῶν, περὶ ὧν αὖθις λέξο-
μεν. Ἔτι μὴν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς αὐτῆς ἐννοίας τὸν κό-
σμον γράφοντες, περιφερῆ κύκλον ἀεροειδῆ καὶ πυρω-(45)
πὸν χαράσσουσι, καὶ μέσα τεταμένον ὄφιν ἱερακόμορ-
φον,
καὶ ἔστι τὸ
πᾶν σχῆμα, ὡς τὸ παρ᾿ ἡμῖν Θῆτα· τὸν μὲν κύκλον
κόσμον μηνύοντες, τὸν δὲ μέσον ὄφιν συνεκτικὸν τού-(50)
του ἀγαθὸν δαίμονα σημαίνοντες.
Το γράμμα Θ συμβολίζει το αερώδες σύμπαν που εσωκλείει το ιερό πνεύμα που συμβολίζεται από ένα φίδι ή μια γραμμή.
Καὶ Ζωροάστρης δὲ
ὁ μάγος ἐν τῇ Ἱερᾷ συναγωγῇ τῶν Περσικῶν φησὶ κατὰ
λέξιν· ἆὉ δὲ θεός ἐστι κεφαλὴν ἔχων ἱέρακος. Οὗτός
στινὁπρῶτος ἄφθαρτος, ἀΐδιος, ἀγένητος, ἀμερὴς,
ἀνομοιότατος, ἡνίοχος παντὸς καλοῦ, ἀδωροδόκητος,(55)
ἀγαθῶν ἀγαθώτατος, φρονίμων φρονιμώτατος· ἐστὶ δὲ
καὶ πατὴρ εὐνομίας καὶ δικαιοσύνης, αὐτοδίδακτος, φυ-
σικὸς, καὶ τέλειος, καὶ σοφὸς, καὶ ἱεροῦ φυσικοῦ μόνος
εὑρετής. Τὰ δὲ αὐτὰ καὶ Ὀστάνης φησὶ περὶ αὐτοῦ
ντῇ ἐπιγραφομένῃ Ὀκτατεύχῳ.(60)
Πάντες δὲ τὰς ἀφορμὰς παρὰ Τααύτου λαβόντες,
φυσιολόγησαν, ὥσπερ πρόκειται. Καὶ τὰ μὲν πρῶτα
στοιχεῖα τὰ διὰ τῶν ὄφεων, ναοὺς κατασκευασάμενοι,
ναὐτοῖς ἀφιέρωσαν, καὶτούτοις ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐπε-
τέλουν καὶ ὄργια, θεοὺς τοὺς μεγίστους νομίζοντες καὶ(65)
ἀρχηγοὺς τῶν ὅλων. Τοσαῦτα καὶ περὶ τῶν ὄφεων.

Η λατρεία της ζωής και του Έρωτα στην αρχαία Ελλάδα με  σύμβολο το φίδι, δράκοντα.

Ποτέ άλλοτε στην θρησκευτική ιστορία δεν λατρεύτηκε τόσο η ζωή και ο έρωτας όσο στην αρχαία Ελλάδα με σύμβολο το φίδι ή όπως τότε το ονόμαζαν δράκοντα.
Παρακολουθείστε το ολιγόλεπτο βίντεο του Δημήτρη Σκουρτέλη σαν εισαγωγή στο άρθρο αυτό.
 http://www.youtube.com/embed/G0deO17U1zg?version=3&rel=1&fs=1&showsearch=0&showinfo=1&iv_load_policy=1&wmode=transparent

Ο πόθος του αρχαίου ανθρώπου να ζήσει μια ζωή ευτυχισμένη αλλά ταυτόχρονα να χαρεί την ζωή αιωνίως τον οδήγησε να μυθολογήσει κάθε φυσικό στοιχείο με βάσει την ζωή. Στα αρχαία χρόνια υπήρχε έντονα αυτή η επιθυμία της “αθάνατης ζωής” και οι θεολόγοι και φιλόσοφοι έστρεφαν την μελέτη τους γύρω από το θέμα αυτό.
Από την εποχή των Τιτάνων πολύ πριν το 2100 π.Χ. ο αστρολόγος Τάαυτος που λέγεται ότι είναι ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και ο οποίος στους Αιγυπτίους ήταν γνωστός με το όνομα Θωθ και στους Έλληνες Ερμής παρατήρησε το φίδι και την συμπεριφορά του και βρήκε ότι το ζώο αυτό εμφανίζει θεία γνωρίσματα όμοια με αυτά του Θεού που ήταν η πηγή ζωής των ανθρώπων.
Έτσι το χαρακτήρισε πνευματικότατο, ότι νεανίζει εκδιώχνοντας το γήρας, ότι είναι αθάνατο, νικητής της ζωής αφού αναγεννιέται κτλ.
Επειδή κατά την διαδικασία αναγέννησης αναλώνει τον εαυτό του είναι ουροβόρος εκ του οποίου σχήματος δημιουργήθηκε και το ομώνυμο σύμβολο.
Από την παρατήρηση των αρχαίων δεν ξέφυγε ούτε ο τρόπος που ζευγαρώνουν τα φίδια. Αλήθεια έχετε δει φίδια να ερωτοτροπούν. Το παρακάτω βίντεο δείχνει μια τέτοια πράξη.
 http://www.youtube.com/embed/Okf6b4AoOYY?version=3&rel=1&fs=1&showsearch=0&showinfo=1&iv_load_policy=1&wmode=transparent

 

Η φύση του δράκοντα – η λατρεία του φιδιού

Από την Φοινικική ιστορία του Ειρηναίου του Βύβλιου μαθαίνουμε για την πρώτη αναφορά στην λατρεία του φιδιού ή κατά τον αρχαίο όρο δράκοντα.
Το γράμμα Θ και ο όφις
«Τὴν μὲν οὖν τοῦ δράκοντος φύσιν καὶ τῶν ὄφεων
αὐτὸς ἐξεθείασεν ὁ Τάαυτος, καὶ μετ᾿ αὐτὸν αυθις Φοί- (10)
νικές τε καὶ Αἰγύπτιοι·
Ο Τάαυτος πρώτος εξεθείεασε το φίδι σαν σύμβολο του Πνεύματος και του Θεού,
και μετά από αυτόν και οι Φοίνικες και οι Αιγύπτιοι.
πνευματικώτατον γὰρ τὸ ζῷον
πάντων τῶν ἑρπετῶν, καὶ πυρῶδες ὑπ᾿ αὐτοῦ παρεδόθη·
παρ᾿ ὃ καὶ τάχος ἀνυπέρβλητον διὰ τοῦ πνεύματος πα-
ρίστησι, χωρὶς ποδῶν τε καὶ χειρῶν ἢ ἄλλου τινὸς τῶν
1η) ιδιότητα:  Η ταχύτητα του φιδιού που δείχνει κατά το κυνήγι αλληγορείται με την ταχύτητα του πνεύματος να βρίκσεται ακαριαία σε όποιο αντικείμενο επιλέξει η σκέψη.
2η) ιδιότητα: Επειδή είναι χωρίς μέλη θεωρήθηκε ότι κινείται εξολοκλήρου από το πνεύμα του. Η δε κίνηση του θεωρείται απόδειξη κίνησης του πνεύματος. Για αυτό χαρακτηρίζεται “πνευματικώτατον”
ἔκτοσθεν, δι᾿ ὧν τὰ λοιπὰ ζῷα τὰς κινήσεις ποιεῖται· (15)
καὶ ποικίλων σχημάτων τύπους ἀποτελεῖ, καὶ κατὰ
3η) ιδιότητα: Λαμβάνει ποικίλες μορφές και σχήματα το σώμα του. Η ιδιότητα ο Θεός να παρουσιάζεται εντός της σκέψης με άπειρες μορφές είναι χαρακτηριστικό του Διονύσου αλλά και άλλων Θεών που έχουν το επίθετο “ποικιλόμορφοι”. Το φίδι επίσης είναι ιερό για τον λόγο ότι είναι και αυτό “ποικιλόμορφο” και επομένως πάνω του εμφανίζεται μια ιδιότητα του Θεού.
Βέβαια αυτό δεν ισχύει μόνο για το φίδι. Το ποιες ιδιότητες των Θεών εμφανίζονται πάνω σε ζώα, φυτά και αντικείμενα αποτελεί έναν ολόκληρο κλάδο της αρχαίας Θεολογίας που κατηγοριοποιεί τα υλικά όντα σε κατηγορίες ιερών αντικειμένων, ζώων, φυτών.
τὴν πορείαν ἑλικοειδεῖς ἔχει τὰς ὁρμὰς, ἐφ᾿ ὃ βούλεται
τάχος· καὶ πολυχρονιώτατον δέ ἐστιν, οὐ μόνον τε ἐκ-
δυόμενον τὸ γῆρας νεάζειν,
4η) ιδιότητα: Το φίδι επειδή αλλάζει δέρμα εμφανίζει την ιδιότητα να “διώχνει” το γήρας και το αίτιο της φθοράς και τον θάνατο. Κατά αυτό τον τρόπο εμφανίζει την ιδιότητα της αναγέννησης και της αθανασίας που είναι θείες ιδιότητες. Αλλά και εις εαυτόν αναλίσκεται, δλδ έχει την ιδιότητα να αναλώνει τον εαυτό του. Αυτή η ιδιότητα είναι του ουροβόρου όφεως. Ο ουροβόρος όφις ή απλά ουροβόρος λέγεται ο όφις (το φίδι) τη στιγμή που ελίσσεται γύρω από τον εαυτό του και δαγκώνει την ουρά του αφαιρώντας το υπόλοιπο παλαιού δέρματός του, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι τρώει την ουρά του. Επομένως ο ουροβόρος όφις είναι σύμβολο νίκης του γήρατος και σύμβολο αθανασίας.


ἀλλὰ καὶ αὔξησιν ἐπιδέχε-
σθαι μείζονα πέφυκε· καὶ ἐπειδὰν τὸ ὡρισμένον μέτρον (20)
πληρώσῃ, εἰς ἑαυτὸν ἀναλίσκεται, ὡς ἐν ταῖς ἱεραῖς
ὁμοίως αὐτὸς ὁ Τάαυτος κατέταξε γραφαῖς. Διὸ καὶ ἐν
ἱεροῖς τοῦτο τὸ ζῷον καὶ ἐν μυστηρίοις συμπαρείληπται.
Εἴρηται δὲ ἡμῖν περὶ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις
Ἐθωθιωνὑπομνήμασινἐπιπλεῖον·ἐνοἷςκατα-(25)
σκευάζεται, ὅτι ἀθάνατον εἴη, καὶ εἰς ἑαυτὸν ἀναλύεται,
ὥσπερ πρόκειται· οὐ γὰρ θνήσκει ἰδίῳ θανάτῳ, εἰ μὴ
βίᾳ τινὶ πληγὲν τοῦτο τὸ ζῷον.
Στην ιδιότητα της αναγέννησης πολλοί νομίζουν ότι είναι και αθάνατο αφού εκδιώχνει το γήρας.
Φοίνικες δὲ αὐτὸ Ἀγα-
θὸν δαίμονα καλοῦσιν. Ὁμοίως καὶ Αἰγύπτιοι Κνὴφ
πονομάζουσι·προστιθέασιδὲαὐτῷἱέρακοςκεφαλὴν(30)
διὰ τὸ πρακτικὸν τοῦ ἱέρακος.
Η αναπαράσταση ιερακοκέφαλου όφεως έγινε μετέπειτα. Την αναπαράσταση αυτή αργότερα την έλαβαν και άλλοι Θεοί με άλλα ονόματα που όμως όλοι έχουν κοινό σημείο αναφοράς την αλληγορία του Τάαυτου.
Ιερακοκέφαλοι δράκοντες θεοί - ΙΑΩ - ΑΒΡΑΞΑΣ
Ιερακοκέφαλοι δράκοντες θεοί – ΙΑΩ – ΑΒΡΑΞΑΣ
Καί φησιν ὁ Ἐπήεις
ἀλληγορῶν (ὁ ὀνομασθεὶς παρ᾿
αὐτοῖς μέγιστος ἱεροφάντης καὶ ἱερογραμματεύς· ὃν μετέ-
φρασεν
Ἀρεῖος Ἡρακλεοπολίτης) κατὰ λέξιν οὕτως· ἆΤὸ πρῶ-(35)
τον ὂν θειότατον ὄφις ἐστὶν ἱέρακος ἔχων μορφὴν ἄγαν
πίχαρις·ὃςεἰἀναβλέψειε,φωτὸςτὸπᾶνἐπλήρουἐν
τῇ πρωτογόνῳ χώρᾳ αὐτοῦ· εἰ δὲ καμμύσειε, σκότος
γίνετο.ἜμφασινδιδοὺςὁἘπήεις,ὅτικαὶδιάπυρόν
στιδιὰτοῦφάναιδιηύγασε·φωτὸςγὰρἴδιόνἐστι(40)
τὸ διαυγάσαι. Παρὰ Φοινίκων δὲ καὶ Φερεκύδης λαβὼν
τὰς ἀφορμὰς ἐθεολόγησε περὶ τοῦ παρ᾿ αὐτῷ λεγομένου
Ὀφίονος Θεοῦ καὶ τῶν Ὀφιονιδῶν, περὶ ὧν αὖθις λέξο-
μεν. Ἔτι μὴν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς αὐτῆς ἐννοίας τὸν κό-
σμον γράφοντες, περιφερῆ κύκλον ἀεροειδῆ καὶ πυρω-(45)
πὸν χαράσσουσι, καὶ μέσα τεταμένον ὄφιν ἱερακόμορ-
φον,
καὶ ἔστι τὸ
πᾶν σχῆμα, ὡς τὸ παρ᾿ ἡμῖν Θῆτα· τὸν μὲν κύκλον
κόσμον μηνύοντες, τὸν δὲ μέσον ὄφιν συνεκτικὸν τού-(50)
του ἀγαθὸν δαίμονα σημαίνοντες.
Το γράμμα Θ συμβολίζει το αερώδες σύμπαν που εσωκλείει το ιερό πνεύμα που συμβολίζεται από ένα φίδι ή μια γραμμή.
Καὶ Ζωροάστρης δὲ
ὁ μάγος ἐν τῇ Ἱερᾷ συναγωγῇ τῶν Περσικῶν φησὶ κατὰ
λέξιν· ἆὉ δὲ θεός ἐστι κεφαλὴν ἔχων ἱέρακος. Οὗτός
στινὁπρῶτος ἄφθαρτος, ἀΐδιος, ἀγένητος, ἀμερὴς,
ἀνομοιότατος, ἡνίοχος παντὸς καλοῦ, ἀδωροδόκητος,(55)
ἀγαθῶν ἀγαθώτατος, φρονίμων φρονιμώτατος· ἐστὶ δὲ
καὶ πατὴρ εὐνομίας καὶ δικαιοσύνης, αὐτοδίδακτος, φυ-
σικὸς, καὶ τέλειος, καὶ σοφὸς, καὶ ἱεροῦ φυσικοῦ μόνος
εὑρετής. Τὰ δὲ αὐτὰ καὶ Ὀστάνης φησὶ περὶ αὐτοῦ
ντῇ ἐπιγραφομένῃ Ὀκτατεύχῳ.(60)
Πάντες δὲ τὰς ἀφορμὰς παρὰ Τααύτου λαβόντες,
φυσιολόγησαν, ὥσπερ πρόκειται. Καὶ τὰ μὲν πρῶτα
στοιχεῖα τὰ διὰ τῶν ὄφεων, ναοὺς κατασκευασάμενοι,
ναὐτοῖς ἀφιέρωσαν, καὶτούτοις ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐπε-
τέλουν καὶ ὄργια, θεοὺς τοὺς μεγίστους νομίζοντες καὶ(65)
ἀρχηγοὺς τῶν ὅλων. Τοσαῦτα καὶ περὶ τῶν ὄφεων.

Η λατρεία της ζωής και του Έρωτα στην αρχαία Ελλάδα με  σύμβολο το φίδι, δράκοντα.

Ποτέ άλλοτε στην θρησκευτική ιστορία δεν λατρεύτηκε τόσο η ζωή και ο έρωτας όσο στην αρχαία Ελλάδα με σύμβολο το φίδι ή όπως τότε το ονόμαζαν δράκοντα.
Παρακολουθείστε το ολιγόλεπτο βίντεο του Δημήτρη Σκουρτέλη σαν εισαγωγή στο άρθρο αυτό.
Ο πόθος του αρχαίου ανθρώπου να ζήσει μια ζωή ευτυχισμένη αλλά ταυτόχρονα να χαρεί την ζωή αιωνίως τον οδήγησε να μυθολογήσει κάθε φυσικό στοιχείο με βάσει την ζωή. Στα αρχαία χρόνια υπήρχε έντονα αυτή η επιθυμία της “αθάνατης ζωής” και οι θεολόγοι και φιλόσοφοι έστρεφαν την μελέτη τους γύρω από το θέμα αυτό.
Από την εποχή των Τιτάνων πολύ πριν το 2100 π.Χ. ο αστρολόγος Τάαυτος που λέγεται ότι είναι ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και ο οποίος στους Αιγυπτίους ήταν γνωστός με το όνομα Θωθ και στους Έλληνες Ερμής παρατήρησε το φίδι και την συμπεριφορά του και βρήκε ότι το ζώο αυτό εμφανίζει θεία γνωρίσματα όμοια με αυτά του Θεού που ήταν η πηγή ζωής των ανθρώπων.
Έτσι το χαρακτήρισε πνευματικότατο, ότι νεανίζει εκδιώχνοντας το γήρας, ότι είναι αθάνατο, νικητής της ζωής αφού αναγεννιέται κτλ.
Επειδή κατά την διαδικασία αναγέννησης αναλώνει τον εαυτό του είναι ουροβόρος εκ του οποίου σχήματος δημιουργήθηκε και το ομώνυμο σύμβολο.
Από την παρατήρηση των αρχαίων δεν ξέφυγε ούτε ο τρόπος που ζευγαρώνουν τα φίδια. Αλήθεια έχετε δει φίδια να ερωτοτροπούν. Το παρακάτω βίντεο δείχνει μια τέτοια πράξη.
Τα φίδια συστρέφονται και περιπλέκονται δημιουργώντας μια διπλή πλεξούδα.
Από αυτές τις παρατηρήσεις βγήκαν διάφορα σύμβολα και μύθοι που οι περισσότεροι είχαν κύριο θέμα την ζωή και την αναγέννηση της ζωής μετά τον θάνατο ή αλλιώς την ανάσταση της ψυχής από τον Άδη πάλι πίσω σε σώμα στην Γη.
Ο αρχαίος άνθρωπος κατηχούμενος στους μύθους και στα μυστήρια γνώριζε ότι ο Θεός (Ερμής) με ένα λόγο του μπορεί να τον φέρει πίσω πάλι στην ζωή όταν θα βρεθεί στον Άδη.
Ο λόγος του Ερμού ή η ευχή των ανθρώπων να ξαναζήσει το αγαπημένο τους πρόσωπο απεικονίστηκε μυθολογικά στο σύμβολο του Κηρυκείου του Ερμού.
Κηρύκειο Ερμού
Κηρύκειο Ερμού, δύο δράκοντες ερωτοτροπούν, στο ηγεμονικό σκήπτρο του Λόγου (Ερμού). Το Κηρύκειο αποτελεί την ευχή ανάστασης της ψυχής από τον Άδη ξανά πάνω στην Γη.
Το σκήπτρο του Θεού Ερμού που είναι ο θεός του Λόγου και των ευχών απεικονίζεται σαν ένα πνευματικό δλδ με φτερά σκήπτρο.
Πάνω του ερωτοτροπούν δύο “πνεύματα” τα οποία συμβολίζονται με δύο φίδια.
Το Κηρύκειο αποτελεί το σύμβολο της ευχής των ανθρώπων να ξαναζήσουν και να αναστηθούν οι ψυχές τους πίσω στην Γη από τον Άδη.
Ο Θεός Ερμής μέσω της ευχής (Λόγου) αναστένει την ψυχή του θανόντος σε νέο σώμα πίσω στην Γη με την δύναμη του Έρωτα.
Με άλλα λόγια με τον έρωτα που θα κάνουν οι μελλοντικοί γονείς ενός ανθρώπου μια ψυχή από τον Άδη θα μετενσαρκωθεί σε νέο σώμα πίσω πάλι στην Γη.
Έτσι το Κηρύκειο αποτελεί σύμβολο της δύναμης της ευχής, του Ζωοποιού έρωτα και της Ζωής.
Ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν πόθησε τόσο πολύ να ξαναζήσει όσο στα αρχαία χρόνια και έτσι μυθολόγησε την φύση και την ζωή και τον έρωτα με σύμβολο το φίδι.
Το ίδιο σύμβολο λίγο πιο κρυπτογραφημένο το συναντάμε στους Αιγύπτιους. Το Ανκχ είναι ακριβώς το Κηρύκειο.
Οι Αιγύπτιοι όμως φρόντισαν να κρυπτογραφήσουν λίγο περισσότερο τις ιδιότητες του φιδιού στο σχήμα του Ανκχ.

Το σύμβολο του Ανκχ δεν αποτελεί ένα “κλειδί” όπως νομίζουν οι σημερινοί αρχαιολόγοι, παρόλο που κρατιέται σαν ένα κλειδί από τις Θεότητες.
Το κάτω μέρος του Ανκχ αποτελεί το σκήπτρο του Κηρυκείου, το άνω Ταυ αποτελεί τις δύο φτερούγες που σημαίνει την πνευματική δύναμη του Θεού. Ο άνω κύκλος είναι τα δύο φίδια που έχουν εδώ ενωμένα τα κεφάλια τους σχηματίζοντας ένα κυκλικό μοτίβο.
Φυσικά το ζευγάρωμα και ο έρωτας των φιδιών σιωπηρά αποκρύπτεται. Από ότι φαίνεται οι Αιγύπτιοι δεν θέλανε να μαθευτεί ότι ο Έρωτας είναι η Αναστάσιμη δύναμη της Ζωής.
Παρόμοια σύμβολα Κηρυκείου – Ανκχ βρίσκουμε και στην αρχαία Ελλάδα. Σε αγγειογραφίες από την αρχαία Ελλάδα τα δύο φίδια βρίσκονται στην κορυφή και σχηματίζουν κύκλο, ενώ τα κεφάλια τους σχηματίζουν δύο «αιχμές» επάνω από τον κύκλο αυτό. Οι φτερούγες συνήθως παραλείπονται.

Ο μύθος ότι κάποτε ο Ερμής διεχώρισε με το ραβδί του δύο φίδια που πάλευαν άγρια μεταξύ τους είναι εσφαλμένος ακόμη και στους αρχαίους.  Έτσι λέγεται ότι από τότε λοιπόν το ραβδί με τα δυο φίδια, στολισμένο και με τις φτερούγες του «φτεροπόδαρου» θεού Ερμή, έγινε σύμβολο της ομόνοιας και της καταπαύσεως της διχόνοιας (πρβλ. τον παρόμοιο μύθο του μάντη Τειρεσία).
Στην ουσία δεν πρόκειται για δύο φίδια που μάχονταν αλλά για δύο φίδια που έκαναν έρωτα!
Τέλος να πω ότι ακόμη και ο κεραυνός του Διός αποτελεί την δύναμη του Έρωτα και παρομοιάζεται με δύο συστρεφόμενους δράκοντες. Βέβαια ο Θεός της ζωής δεν θα μπορούσε να έχει άλλο όπλο από τον Έρωτα που συμβολικά για να αποκρυφτεί η σημασία του μυθολογείται σαν “κεραυνός”.
Θεότητες πριν τους Ολύμπιους και τον Δία έχουν στα χέρια τους φίδια οι οποίες θεότητες βασίζονται στην μυθολογία του Τάαυτου και του ζευγαρώματος του φιδιού. Αργότερα για να αποκρυφτεί η γνώση της Μετενσάρκωσης μέσω του Έρωτα το φίδι το συμβόλισαν με τον κεραυνό για την σφροδότητα του Ερωτικού συναισθήματος αλλά και την σχηματική ομοιότητα του κεραυνού με το S του φιδιού.
Ιέρεια ή Θεά της Ζωής
Ιέρεια ή Θεά της Ζωής
Το μυστικό της Ζωής και του Έρωτα σε συμβολισμό με δύο φίδια που ερωτοτροπούν το συναντάμε και σε άλλους λαούς όπως στους Βαβυλώνιους με την θεά Ιστάρ (Αστάρτη) που απεικονίζεται να κρατά το “όπλο” της δλδ 2 δράκοντες που ερωτοτροπούν.

http://en.wikipedia.org/wiki/I%C5%A1tar
Στους Ολύμπιους ο Δίας κρατά τον κεραυνό που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα σκήπτρο με διπλά φίδια πάνω και κάτω στην αρχαϊκή του μορφή.
Ο Ζευς με τον κεραυνό (ή μία Vajra)
Ο Ζευς με τον κεραυνό (ή μία Vajra)
Τις ανοιχτές αιχμές (φίδια) του σκήπτρου αργότερα σε άλλα συστήματα τις μετασχημάτισαν σε καμπύλες για να δείξουν την μη εκδικητική και αγαθή ενέργεια του Θεού διότι μέχρι τότε με την ίδια δύναμη της Ζωής ο Δίας και οι άλλοι Θεοί “κατάκαιαν” τους εχθρούς τους. Επίσης αργότερα δημιουργήθηκαν οι σταυρωτές vajra-ες που όμως προσωπικά νομίζω ότι οι Θιβετιανοί αγνοούν την Ελληνική ερμηνεία του Ισοσκελούς Σταυρού ο οποίος και αυτός είναι σύμβολο του Διός, αλλά για άλλο λόγο και με άλλη έννοια.
Ακόμη και ο Γιαχβέ των Εβραίων χρησιμοποιεί τον συμβολισμό των συστρεφόμενων δράκων στο
Ιώβ 26:13 Διά του πνεύματος αυτού εκόσμησε τους ουρανούς· η χειρ αυτού εσχημάτισε τον συστρεφόμενον όφιν.
Τέλος οι φιδόμορφοι βασιλείς απεικονίζονταν μισοί άνθρωποι και μισοί δράκοντες διότι το φίδι ως σύμβολο της αιώνιας ζωής είναι το ηγεμονικό στοιχείο μέσα στην φύση και αποτελεί σύμβολο για όσους είναι ηγέτες. Έτσι ο εκάστοτε βασιλιάς απεικονιζόταν σαν φιδάνθρωπος όχι με την σημασία του απεχθούς τέρατος αλλά με την σημασία του ηγεμόνα ως ο Θεός ηγεμόνας της αθάνατης ζωής με σύμβολο το φίδι που νεανίζει εκδιώχνοντας το γήρας και τον θάνατο.
Στην Ελλάδα είχαμε τέτοιους βασιλείς όπως ο Πύθωνας, Ερεχθεύς, Κέκροπας, Εριχθόνιος,  κτλ. Στην Ασία συναντάμε τους Nagas βασιλείς φίδια με την ίδια σημασία.

Επίσης Ήρωες που δαμάζουν φίδια όπως ο Ηρακλής αποτελούν ανθρώπους που δαμάζουν το όπλο της αθάνατης ζωής του Διός.
Οι σύγχρονες θεωρίες των ερπετόμορφων είναι απλά ανοησίες ανθρώπων που είτε πολεμάν τις αρχαίες θρησκείες εν γνώση τους και διαδίδουν λάθος γνώση στους αδαείς είτε εν αγνοία τους η φαντασία τους καλπάζει μη γνωρίζοντας τον αρχαίο συμβολισμό του δράκου.
Γιατί στην μυθολογία συναντάμε τους Δράκους σαν τέρατα δείτε εδώ

 http://mysticsongs.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου