Σύμπαν και άνθρωπος

Όλα στο σύμπαν αφορούν τη μεταμόρφωση.Η ζωή μας μοιάζει με τις σκέψεις που τη διαμορφώνουν.

Μάρκος Αυρήλιος

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Αφιέρωμα Μετενσάρκωση: 4ο μέρος

Ανάκληση προηγούμενων ζωών ως σύγχρονη απόδειξη για τη μετενσάρκωση

Πολλοί άνθρωποι που αποδέχονται η μετενσάρκωση σήμερα στη Δύση ισχυρίζονται ότι μπορεί να αποδειχθεί με επιστημονικό τρόπο. Συνήθως βασίζουν την πεποίθησή τους αυτή σε εμπειρίες ανάκλησης προηγούμενων ενσαρκώσεων, κάτι που αναπαριστά την ικανότητα κάποιων ατόμων να ανακαλέσουν γεγονότα από υποτιθέμενες προηγούμενες ζωές. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει λαμβάνοντας δύο διαφορετικές μορφές. Η μία παρατηρείται κατά τη διάρκεια ύπνωσης, όπου κάποιος κάνει αναδρομή μέχρι και πριν την ημερομηνία του θανάτου του. Η άλλη παράγεται από κάποια παιδιά που αυθόρμητα θυμούνται μια ταυτότητα προηγούμενης ζωής, και εντυπωσιάζουν τα κοντινά τους πρόσωπα με συγκεκριμένες λεπτομέρειες που ταιριάζουν σε αυτές της ζωής του αποθανόντος προσώπου. Θα μπορούσαν αυτές οι εμπειρίες να είναι πραγματικές αποδείξεις για τη μετενσάρκωση;

Υπνωτική Αναδρομή ως απόδειξη για τη μετενσάρκωση

Η ύπνωση μπορεί να προσδιοριστεί ως μια μέθοδος πρόκλησης μιας εναλλακτικής κατάστασης της συνείδησης, που κάνει ένα άτομο ιδιαίτερα δεκτικό στις υποβολές του υπνωτιστή. Η μέθοδος αυτή έχει χρησιμοποιηθεί στην ψυχανάλυση για την θεραπεία ψυχικών ασθενειών, ζωντανεύοντας τα επίπονα γεγονότα που τις προκάλεσαν από το παρελθόν (ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας) και στη συνέχεια μεταδίδοντας υποβολές με σκοπό την επούλωση αυτών των ψυχικών πληγών. Αν και υπάρχουν κάποια ενθαρρυντικά αποτελέσματα στη χρήση της ως ψυχιατρική θεραπεία, το γεγονός είναι ότι η ύπνωση μπορεί να αναμείξει τη φαντασία με αληθινές αναμνήσεις ή ότι μπορεί ακόμα και να δημιουργήσει εντελώς φανταστικά επεισόδια. Σε βαθιές υπνωτικές καταστάσεις κάποια άτομα είχαν εξωσωματικές εμπειρίες και ισχυρίστηκαν πως ταξίδεψαν σε μυστηριώδεις πνευματικές σφαίρες. Κάποιοι άλλοι έχουν βιώσει μυστικιστικές εμπειρίες ενότητας με το σύμπαν.
Η υπνωτική αναδρομή ξεκίνησε να χρησιμοποιείται ως μέθοδος ανάκλησης προηγούμενων ζωών το 1952 όταν η Ruth Simmons από το Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών γύρισε 'πίσω στο χρόνο' πριν από τη μέρα που είχε γεννηθεί. Ξαφνικά άρχισε να μιλάει χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη Ιρλανδική προφορά, ισχυριζόταν ότι ονομαζόταν Bridey Murphy και πως είχε ζήσει στην Ιρλανδία το 1890. Οι λίγες λεπτομέρειες που έδωσε φαινόταν ότι περιέγραφαν με ακρίβεια την Ιρλανδική κοινωνία του τέλους του 19ου αιώνα. Έτσι θεωρήθηκε ότι είχε βρεθεί μια επιστημονική απόδειξη της μετενσάρκωσης.
Ως αποτέλεσμα, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός υπνωτιστών άρχισε να χρησιμοποιεί τη μέθοδο ώστε να αποκομίσει πληροφορίες σχετικά με υποτιθέμενες προηγούμενες ζωές των ασθενών τους. Πιο πρόσφατα η μέθοδος κέρδισε και κάποια επιστημονική αίσθηση καθώς χρησιμοποιήθηκε ως θεραπεία για την απελευθέρωση φόβων σε ασθενείς και για την εξήγηση συγκεκριμένων προσωπικών τάσεων ως αποτέλεσμα εμπειριών που είχαν σε προηγούμενες ζωές. Απλά και μόνο ζητώντας σε κάποιους ασθενείς να πάνε πίσω στο χρόνο πριν από τη μέρα που γεννήθηκαν και να περιγράψουν τις εντυπώσεις τους, κάποιοι αναφέρουν εντυπωσιακές ιστορίες στις οποίες κάποια χαρακτηριστικά ταιριάζουν σε αυτά των παλιών και απομακρυσμένων πολιτισμών της ανθρώπινης ιστορίας.
Συνήθως υιοθετούν μια εντελώς διαφορετική προσωπικότητα, με αλλαγμένη φωνή, συμπεριφορά και έκφραση. Όλες οι πληροφορίες που παρέχουν έρχονται ως αποτέλεσμα του διαλόγου μεταξύ του υπνωτιστή και του ασθενή του, στον οποίο οι ερωτήσεις πρέπει να είναι εύκολες και ξεκάθαρες έτσι ώστε να προκύψει κατάλληλη απάντηση. Εφόσον τις πληροφορίες που αναφέρουν δε θα μπορούσαν να τις έχουν μάθει φυσιολογικά στη ζωή τους, θεωρείται ότι ανακαλούν περασμένες ζωές. Ωστόσο, το συμπέρασμα αυτό εγείρει κάποιες δυσκολίες, εφόσον υπάρχουν και άλλες πιθανές εξηγήσεις για τις νέες πληροφορίες που παράγονται, στις οποίες δε γίνεται αποδεκτή η υπόθεση της ανάκλησης μνημών από προηγούμενες ζωές.
Μια πιθανή εξήγηση είναι η παρουσία κρυπτοαμνησίας. Καθώς η ύπνωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανανεώσει ξεχασμένες αναμνήσεις από το παρελθόν ενός ατόμου, ανακαλούνται δεδομένα που πλέον δεν είναι προσβάσιμα στη συνειδητή μνήμη, με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάκληση πληροφοριών που το άτομο έχει ακούσει από άλλους ανθρώπους, έχει διαβάσει σε βιβλία, είδε σε ταινίες, στα οποία είχε με κάποιον τρόπο συμμετάσχει. Η υποσυνείδητη μνήμη έχει κρατήσει αυτές τις πληροφορίες και η ύπνωση τις ανασυνθέτει σε ένα εντελώς φανταστικό σενάριο. Ο Ian Stevenson, ένας από τους σημαντικότερους ερευνητές του φαινομένου αυτού, αναφέρει μια τέτοια περίπτωση:
«Υπάρχει μια άλλη Αγγλική περίπτωση που χρονολογείται στην αλλαγή του αιώνα και είχε μελετηθεί από έναν κύριο στο Κέιμπριτζ, στην οποία μια νεαρή γυναίκα φαίνεται ότι περιέγραφε τη ζωή μιας Blanche Poynings, ενός ατόμου που ζούσε στην αυλή του Ριχάρδου ΙΙ στον 14ο αιώνα. Έδωσε πολλές λεπτομέρειες για τα σχετιζόμενα με αυτή άτομα, συμπεριλαμβάνοντας συγκεκριμένα αριστοκρατικά ονόματα και το είδος της ζωής που βίωσε. Οι ερευνητές συνέχισαν να την εξετάζουν και λίγο αργότερα άρχισαν να την ρωτούν σχετικά με τις πηγές των πληροφοριών της. Στην κατάσταση έκστασής της το ίδιο το κορίτσι ανέφερε ένα βιβλίο, το 'Countess Maud', που εκδόθηκε στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα, μια κλασική Βικτωριανή νουβέλα που αφορούσε μια κοντέσα στην αυλή του Ριχάρδου του Δεύτερου. Η κοπέλα την είχε τροποποιήσει κάπως, αλλά βασικά όλα υπήρχαν στη νουβέλα και προέκυψε ότι η θεία της είχε ένα αντίτυπο από το βιβλίο αυτό. Δε θυμόταν να το έχει διαβάσει, αλλά θυμήθηκε να γυρνάει τις σελίδες του (Omni Magazine 10(4): 76, 1998).»
Μια ενδιαφέρουσα όψη σχετικά με τις μαρτυρίες που έχουν καταγραφεί κάτω από ύπνωση είναι το γεγονός ότι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα ήδη υπάρχοντα δεδομένα και την τρέχουσα ιστορική γνώση. Σε πολλές περιπτώσεις, αν και η πληροφορία αντιστοιχεί σε γενικώς αποδεκτά ιστορικά δεδομένα, περαιτέρω αρχαιολογικές ανακαλύψεις την αντικρούουν, ορθώνοντας σημαντικές αμφιβολίες για την αλήθεια των 'προηγούμενων ζωών'. Ο Ian Wilson, επίσης σημαντικός ερευνητής του φαινομένου αυτού, περιγράφει διάφορες τέτοιες περιπτώσεις στο βιβλίο του 'Μετενσάρκωση' (σελίδες 88-90).
Μια τέτοια αναφέρεται σε ένα άτομο που έζησε όταν βασίλευε ο Αιγύπτιος φαραώ Ραμσής ΙΙΙ. Το όνομα της πρωτεύουσας που χρησιμοποιούσε δεν ήταν εκείνο της εποχής του, αλλά το όνομα 'Θήβες' που είχαν δώσει στην πόλη οι Έλληνες αρκετά αργότερα. Ακόμα περισσότερο, ένας πραγματικός αρχαίος Αιγύπτιος δε θα ήξερε το όνομα του φαραώ του με νούμερο (π.χ. ΙΙΙ), καθώς η αρίθμηση των φαραώ υιοθετήθηκε από τους Βικτοριανούς Αιγυπτιολόγους κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Άλλο σφάλμα ήταν η αναφορά της χρήσης του νομίσματος (σηστέρτιο) το οποίο είχε εισαχθεί από τους Ρωμαίους μετά από χίλια χρόνια. Σε μια άλλη περίπτωση αναφέρθηκε ότι ο Βίκινγκς έφτασαν στη στεριά της Βόρειας Αμερικής στον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με την περιγραφή, φορούσαν κράνη με κέρατα. Πρόσφατα ωστόσο, ερευνητές απέδειξαν ότι η άποψη αυτή είναι λανθασμένη, καθώς οι Βίκινγκς στην πραγματικότητα φορούσαν κωνικά και στενά καπέλα. Κράνη με κέρατα φορούσαν μονάχα σε θρησκευτικές τελετές και μόνο τα άτομα υψηλής τάξης. Αυτή και άλλες περιπτώσεις αποδεικνύουν ότι οι εμπειρίες ανάκλησης προηγούμενων ζωών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την υπάρχουσα ιστορική γνώση τη στιγμή που γίνεται η υπνωτική αναδρομή και συχνά αντικρούονται από μεταγενέστερες ανακαλύψεις.
Πώς θα ήταν δυνατό η παρούσα προσωπικότητα να μπορεί να επηρεάσει αυτή των 'προηγούμενων ζωών' της, απέχοντας από αυτή χρονικά συνήθως εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια; Πώς θα μπορούσαν άτομα που ζούσαν πριν από τέσσερις χιλιάδες χρόνια να χρησιμοποιούν το σύστημα χρονολόγησης που μετρά τα χρόνια ως προ ή μετά Χριστό; Πώς είναι δυνατόν κάποιοι υπνωτιστές να μπορούν να ανακαλέσουν ακόμα και 'μελλοντικές' ζωές των ασθενών τους (που προφανώς επηρεάζονται από τη σύγχρονη βιβλιογραφία επιστημονικής φαντασίας); Τα στοιχεία αυτά αποτελούν ενδείξεις ότι οι υποτιθέμενες προηγούμενες ζωές εξαρτώνται από πολιτισμικά και θρησκευτικά στοιχεία, κάτι που αμφισβητεί σοβαρά την αυθεντικότητά τους. Αυτός είναι και ο λόγος που οι συγγραφείς οι οποίοι αρέσκονται στο να γράφουν ιστορίες για επαναγεννήσεις, συνήθως αποφεύγουν να αναφέρουν πολύ συγκεκριμένα δεδομένα.


Μετάφραση - Απόδοση: Αμαλία Τσακίρη, για το ESOTERICA.gr


Πηγή: Esoterica.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου