Για ποιον Αδάμ μιλάει η Παλαιά Διαθήκη;

Για ποιον Αδάμ μιλάει η Παλαιά Διαθήκη;

Τα τελευταία χρόνια η Αγία Γραφή – και μάλιστα η Παλαιά Διαθήκη- δέχεται πολλές βολές από ανθρώπους οι οποίοι δεν θέλουν τον Χριστιανισμό και χρησιμοποιούν διάφορα «επιστημονικά» επιχειρήματα για να αποδείξουν τα … μυθεύματά της Βίβλου. Ένα εξ αυτών είναι και η χρονολόγηση του Αδάμ, που ορισμένοι λένε ότι γεννήθηκε 4.000 χρόνια προ Χριστού, ενώ ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων, για παράδειγμα, χρονολογείται – κατά τον κ. Άρη Πουλιανό- εδώ και 750.000 χρόνια!..  Ερώτημα: Για ποιόν Αδάμ μιλάει η Παλαιά Διαθήκη; Μήπως η «Γένεσις» δικαιώνει τον μεγάλο Έλληνα ανθρωπολόγο κ Άρη Πουλιανό μιλώντας στην αρχή της Δημιουργίας για τον Αρχάνθρωπο-Αδάμ και όχι μόνον για τον Αδάμ του Παραδείσου, που έβαλε αργότερα στην Εδέμ; Μήπως η Αγία Γραφή έχει απόλυτο δίκιο; Ας το εξετάσουμε!..

Ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων. Η Αγία Γραφή μιλάει κι αυτή για Αρχάνθρωπο; Και ποιος ήταν ο πραγματικός Αδάμ; Λέτε να βλέπουμε τον ίδιο άνθρωπο;

ΟΠΟΙΟΣ παρακολουθεί την ιστοσελίδα μας (www.sakketosaggelos.gr) και μάλιστα την κατηγορία «Βιβλικές Μελέτες και Έρευνες», θα δει ότι έχουμε αρχίσει μια σειρά αποκαλυπτικών άρθρων πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις επιστημονικές αποδείξεις πολλών «αμφισβητούμενων» χωρίων της Αγίας Γραφής και μάλιστα της Παλαιάς Διαθήκης.
Ένα εξ αυτών των εδαφίων είναι και το 2ο Κεφάλαιο της Γενέσεως, όπου –κατά την ταπεινή μας άποψη- λύνεται όλο το μυστήριο της χρονολόγησης του Αδάμ, αφού ο συγγραφέας της Γενέσεως, με βάση τα γραφόμενά του, είναι αρκετά σαφής.
Για να δούμε τι γράφει:

«Αύτη η βίβλος γενέσεως ουρανού και γης, ότε εγένετο ή ημέρα εποίησεν Κύριος ο Θεός τον ουρανόν και την γην και παν χλωρόν αγρού προ του γενέσθαι επί της γης και πάντα χόρτον αγρού προ του ανατείλαι ου γαρ έβρεξεν ο Θεός επί την γην, και άνθρωπος ουκ ην εργάζεσθαι αυτήν πηγή δε ανέβαινεν εκ της γης και επότιζε παν το πρόσωπον της γης.» (Γεν. 2, 4-6)

Δεν είμαι θεολόγος, ούτε ειδικός παλαιοδιαθηκολόγος για ν’ αναπτύξω το θέμα σε θεολογική ή άλλη επιστημονική βάση. Ωστόσο, με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, η Γη όταν άρχισε να σχηματίζεται σε έναν έμβιο πλανήτη πρέπει να είχε την εικόνα, που μας περιγράφει ακριβώς ο παραπάνω βιβλικός συγγραφεύς. Και σ’ αυτό δεν νομίζω ότι διαφωνεί κανείς.
Τι γράφει παρακάτω η Βίβλος;

« … και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. 2, 7)

Όπως διαπιστώνει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης, ο συγγραφέας της Γενέσεως, με το παραπάνω εδάφιο, μας δίδει κάθε δικαίωμα προβληματισμού ως προς τον Αρχάνθρωπο, που πλάθει ο Θεός. Πρώτον, δεν έχει όνομα και δεύτερον, δεν ξέρουμε σε τι πρωτόγονη κατάσταση βρίσκεται. Το κυριότερο, όμως, απ’ όλα αυτά, είναι ο απροσδιόριστος χρόνος που ο Θεός έπλασε αυτόν τον Αρχάνθρωπο!
Και συνεχίζουμε:

«Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον εν Εδέμ κατά ανατολάς και έθετο εκεί τον άνθρωπον, ον έπλασε, και εξανέτειλεν ο Θεός έτι εκ της γης παν ξύλον ωραίον εις όρασιν και καλόν εις βρώσιν και το ξύλον της ζωής εν μέσω του παραδείσου και το ξύλον του ειδέναι γνωστόν καλού και πονηρού.» (Γεν. 2, 8-9)

Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

Για να δούμε, πρώτα, πώς ερμηνεύει η «Ελληνική Βιβλική Εταιρία» το παραπάνω εδάφιο, αφού υπενθυμίσουμε το γεγονός, ότι η Νεοελληνική απόδοση της Βίβλου από την Ελληνική Βιβλική Εταιρία, είναι κοινώς αποδεκτή από όλα σχεδόν τα χριστιανικά δόγματα:

« Ύστερα ο Κύριος ο Θεός φύτεψε έναν κήπο στην Εδέμ προς την ανατολή, όπου έβαλε τον άνθρωπο που είχε πλάσει. Έκανε να βλαστήσουν από τη γη όλα τα είδη των δέντρων. Ήταν ωραία στην εμφάνιση και οι καρποί τους ήταν εύγευστοι. Στη μέση του κήπου ήταν το δέντρο της ζωής εκεί ήταν και το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού» (Γεν. 2, 8-9).

Τι μας πληροφορεί, λοιπόν, ο συγγραφέας της Γενέσεως; Λέει ότι ο Θεός, ύστερα από την πλάση του Αρχανθρώπου, βάζει τον άνθρωπο, που έπλασε, μέσα στον Παράδεισο της Εδέμ: «και έθετο εκεί τον άνθρωπον, ον έπλασε». (Γεν. 2,8)

Τι μπορεί να υποθέσει κανείς εδώ; Το γεγονός ότι ο Θεός έβαλε στον Παράδεισο της Εδέμ τον Αρχάνθρωπο, που έπλασε, ή μήπως κάποιον άλλον άνθρωπο, που ήταν ο συγκεκριμένος Αδάμ, όπως διαπιστώνουμε πιο κάτω στο βιβλίο της Γενέσεως;
Η λέξη «ύστερα», όπως γράφουμε και μέσα στο διαδίκτυο (1), δεν έχει χρονικό προσδιορισμό. Μπορεί να ερμηνεύεται σε πάρα πολλούς αιώνες και τούτο αποδεικνύεται από τη συνέχεια της «Γενέσεως» που λέει ότι μετά τον Αρχάνθρωπο ο Θεός δημιουργεί την βλάστηση και όλα τα δέντρα της γης, όπως και το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού! (Γεν. 2, 9). Τούτο και μόνο σαν γεγονός δεν δικαιολογεί τα 930 χρόνια της ζωής του Αδάμ (Γεν. 5, 5), αλλά πολλά, μα πολλά περισσότερα έτη και αιώνες, για να γίνουν τα δέντρα, εκτός και αν μιλάμε για μια καλλιέργεια δέντρων σε έναν συγκεκριμένο χώρο της γης, όπως ήταν ο Παράδεισος της Εδέμ, που διαβάζουμε πιο κάτω (Γεν. 2, 15). Αλλά κι αυτό πότε έγινε; Ουδείς γνωρίζει!..
Πολύ αργότερα ο Θεός παίρνει τον άνθρωπο, που έπλασε (πλάσματα είναι όλοι οι άνθρωποι του Θεού), και τον βάζει στον παράδεισο της Εδέμ για να τον καλλιεργεί με την ρητή εντολή να μη δοκιμάσει τους καρπούς του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού (Γεν. 2, 15-17).
Ερώτημα: Πόσοι αιώνες πέρασαν από την ώρα που ο Θεός πλάθει τον Αρχάνθρωπο μέχρι την ώρα που βάζει τον ανώνυμο άνθρωπο μέσα στην Εδέμ;
Ουδείς είναι σε θέση ν’ απαντήσει!

Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο άνθρωπος αυτός, που βάζει στον παράδεισο της Εδέμ, όπως είπαμε, δεν έχει ακόμη όνομα. Κατά συνέπεια δεν είναι σίγουρο αν μιλάμε για τον Αρχάνθρωπο, που έπλασε ο Θεός (Γεν.2,7) ή για κάποιον άλλον άνθρωπο, που βάζει στην Εδέμ (Γεν.2,8)
Κι όχι μόνον!..
Ο συγγραφέας της «Γενέσεως» είναι τόσο ειλικρινής, που δεν αποκρύπτει το γεγονός, ότι μετά την εγκατάσταση ενός ανθρώπου που έπλασε ο Θεός και τον βάζει στην Εδέμ αποφασίζει να του δημιουργήσει σύντροφο (Γεν. 2,18).
Ερώτημα: Πόσοι αιώνες πέρασαν από την ώρα που ο ανώνυμος άνθρωπος που είναι στην Εδέμ μέχρι την ώρα, που ο Θεός αποφασίζει να του δημιουργήσει σύντροφο;
Ουδείς μπορεί να πει κάτι μετά βεβαιότητος!..
Μετά την απόφαση, που παίρνει ο Θεός να δημιουργήσει σύντροφο στον άνθρωπο της Εδέμ, δημιουργούνται τα ζώα του αγρού και τα πτηνά του ουρανού και τα φέρνει μπροστά στον ανώνυμο άνθρωπο για να δει πώς θα τα ονομάσει (Γεν. 2, 19).
Αφού, λοιπόν, γίνονται όλα αυτά (σε απροσδιόριστο χρόνο, που μπορεί να είναι αιώνες ή και χιλιάδες χρόνια) ο Θεός σχηματίζει την γυναίκα από την πλευρά του επώνυμου πλέον ανθρώπου, που λέγεται Αδάμ (Γεν. 2, 22).
Η γυναίκα όμως δεν έχει όνομα!.. Και ουδείς είναι σε θέση ν’ απαντήσει πόσα χρόνια ή αιώνες πέρασαν, ώσπου ο επώνυμος πλέον Αδάμ να δώσει όνομα στη σύζυγό του μετά την «πτώση του ανθρώπου» (Γεν. 3, 19) και η συγκεκριμένη γυναίκα να ονομάζεται εφεξής «Εύα» (2), γιατί έγινε μητέρα όλης της ανθρωπότητας! (Γεν. 3, 20). (3)

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ, ΛΟΙΠΟΝ;

Με όλα αυτά που διαβάσαμε όχι μόνο στο άρθρο αυτό αλλά και σε προηγούμενα άρθρα , βγαίνει το ασφαλές συμπέρασμα, ότι όταν ζούσαν στον Παράδεισο ο Αδάμ και η Εύα, υπήρχαν άνθρωποι εκτός Εδέμ – κάτι που όχι μόνον επιβεβαιώνεται από την ίδια την Αγία Γραφή, αλλά και από άλλους σημαντικούς και επιφανείς επιστήμονες με όλα αυτά τα απολιθώματα, που βρέθηκαν μέχρι στιγμής, όπως για παράδειγμα ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων στη λεκάνη της Μεσογείου, όπου και η Χαλκιδική.
Κατά συνέπεια, όταν μιλάμε για την χρονολογία που έζησαν οι Πρωτόπλαστοι, δηλαδή 4.000 χρόνια προ Χριστού, θα πρέπει να διερωτηθούμε αν η "Γένεσις" μιλάει για τον συγκεκριμένο Αδάμ (με την Εύα), που κατοίκησε στην περιοχή εκείνη της Μεσοποταμίας, ως πρώτος κάτοικος της Εδέμ, και όχι για τον πραγματικό Aρχάνθρωπο, που πρέπει να ήταν κάτοικος της ευρύτερης περιοχής της Μεσοποταμίας (εντός ή πέριξ της λεκάνης της Μεσογείου) και μάλλον θα λεγόταν κι αυτός Αδάμ!
Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό, που επισημαίνουμε, θα αναφέρουμε ένα απλό παράδειγμα:
Το δικό μας το χωριό (Βεσίνι Καλαβρύτων) κατοικήθηκε για πρώτη φορά, στη θέση που βρίσκεται σήμερα, από τους πρώτους ανθρώπους περί τον 17ον αιώνα μ.Χ. Αυτό δεν σημαίνει ότι προ της κατοικήσεως του οικισμού αυτού δεν υπήρξαν και άλλοι άνθρωποι εκεί ή γύρω απ’ την περιοχή αυτή!
Η Αγία Γραφή -και μάλιστα η Παλαιά Διαθήκη- για μία ακόμη φορά, όπως δείχνουν τα γεγονότα και οι διάφορες επιστημονικές έρευνες (παλαιοντολογικές, ανθρωπολογικές κλπ), δικαιώνεται απόλυτα! Και τούτο διότι δεν αποκρύπτει την αλήθεια!
Κοντολογίς, η «Γένεσις» επαληθεύεται και η Βίβλος δικαιώνεται!
Ο Άρης Πουλιανός και όλοι οι ανθρωπολόγοι, με τις δικές τους έρευνες, το λιγότερο που κάνουν είναι να δικαιώνουν εις το ακέραιο την Αγία Γραφή!..

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Είχαμε αναρτήσει στο διαδίκτυο το άρθρο: «Ο Αδάμ και η Εύα έζησαν 4.000 χρόνια προ Χριστού;». Θα το αναρτήσουμε και πάλι με την συμπλήρωση νέων αποκαλυπτικών στοιχείων, που επεξεργαζόμαστε αυτή τη στιγμή!
2. «Εύα» στα εβραϊκά σημαίνει «ζωή».
3. Η φράση: «και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων».(Γεν. 3, 20), είναι συμβολική και όχι κυριολεκτική, αφού αποδεδειγμένα υπήρχαν άνθρωποι και ζώα μέσα και έξω απ’ την Εδέμ. (Βλέπε άρθρο μας: «Υπήρχαν άνθρωποι εκτός Εδέμ;»).

 http://www.sakketosaggelos.gr/