Από
την μέχρι τούδε ιστορική και αρχαιολογική έρευνά μας, αποδεικνύεται το
γεγονός ότι ο Ιησούς ήταν Γαλιλαίος, πως είχε πλήρη γνώση των Αρχαίων
Ελλήνων και πως έγραφε και μιλούσε Ελληνικά, ενώ έδειχνε μεγάλη και
απέραντη αγάπη για τον Ελληνισμό και τους Έλληνες!…
Ανασκαφές στην Ναζαρέτ, της ιδιαίτερης πατρίδας του Ιησού Χριστού.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ
με μεγάλο ενδιαφέρον τα όσα λέγονται ή γράφονται τελευταίως σχετικώς
με την θεϊκή προσωπικότητα του Ιησού Χριστού. Ακόμη περισσότερο όταν οι
τηλεοπτικές εμφανίσεις μου στο παρελθόν έδωσαν την ευκαιρία σε πολλούς
τηλεθεατές να υποβάλουν προς τον γράφοντα πολλές ερωτήσεις, εκ των
οποίων οι περισσότερες είχαν σχέση με την καταγωγή του Ιησού Χριστού και
αν υπήρξαν ή όχι Αρχαίοι ΄Ελληνες Προφήτες.
Για τον Ιησού Χριστό, λοιπόν, έχουμε γράψει ειδικό βιβλίο, που φέρει τον τίτλον: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός». Μία πολύ μεγάλη ιστορική και αρχαιολογική πραγματεία 850 σελίδων με ένα πλήθος εγχρώμων φωτογραφιών-ντοκουμέντων, που αποδεικνύουν και πιστοποιούν την αλήθεια των λεγομένων. Πλην, όμως, επειδή πολλοί φίλοι παρακάλεσαν τον γράφοντα να δώσει μία απάντηση στα όσα ανιστόρητα και ανακριβή λέγονται τελευταίως, για τον Χριστό, σπεύδω να αναφέρω τουλάχιστον τα εξής:
Για τον Ιησού Χριστό, λοιπόν, έχουμε γράψει ειδικό βιβλίο, που φέρει τον τίτλον: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός». Μία πολύ μεγάλη ιστορική και αρχαιολογική πραγματεία 850 σελίδων με ένα πλήθος εγχρώμων φωτογραφιών-ντοκουμέντων, που αποδεικνύουν και πιστοποιούν την αλήθεια των λεγομένων. Πλην, όμως, επειδή πολλοί φίλοι παρακάλεσαν τον γράφοντα να δώσει μία απάντηση στα όσα ανιστόρητα και ανακριβή λέγονται τελευταίως, για τον Χριστό, σπεύδω να αναφέρω τουλάχιστον τα εξής:
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Ο Χριστός ήταν Γαλιλαίος. Τούτο αποδεικνύεται πλειστάκις μέσα στην Καινή Διαθήκη όχι μόνον δια στόματος του Ιησού Χριστού, αλλά και των ιδίων των Ευαγγελιστών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ίδια η απάντηση, που έδωσε ο Χριστός στους στρατιώτες που πήγαν να τον συλλάβουν στον Κήπο της Γεσθημανής, αυτοπροσδιορίζοντας την καταγωγήν Του.
Ας διαβάσουμε την σχετικήν περικοπήν του Ευαγγελίου:
«Ταύτα ειπών ο Ιησούς εξήλθε συν τοις μαθηταίς αυτού πέραν του χειμάρρου των Κέδρων, όπου ην κήπος, εις ον εισήλθεν αυτός και οι μαθηταί αυτού.
2 ήδει δε και Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν τον τόπον, ότι πολλάκις συνήχθη και ο Ιησούς εκεί μετά των μαθητών αυτού.
3 ο ουν Ιούδας λαβών την σπείραν και εκ των αρχιερέων και Φαρισαίων υπηρέτες έρχεται εκεί μετά φανών και λαμπάδων και όπλων.
4 Ιησούς ου ειδώς πάντα τα ερχόμενα έπ’ αυτόν, εξελθών είπαν Αϊτής τίνα ζητείτε;
5 απεκρίθησαν αυτώ Ιησούν τον Ναζωραίον. λέγει αυτοίς ο Ιησούς εγώ είμι. ειστήκει δε και Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν μετ' αυτών.
6 ως ουν είπεν αυτοίς ότι εγώ είμι, απήλθον εις τα οπίσω καί έπεσον χαμαί.
7 πάλιν ουν αυτούς επηρώτησε τίνα ζητείτε; οι δε είπον Ιησούν τον Ναζωραίον.
8 απεκρίθη Ιησούς είπον υμίν ότι εγώ είμι. ει ουν εμέ ζητείτε, άφετε τούτους υπάγειν
9 ίνα να πληρωθή ο λόγος ον είπεν, ότι ους δέδωκάς μοι, ουκ απώλεσα εξ αυτών ουδένα.» (Ιω. 18, 1-11)
Και τώρα η νεοελληνική απόδοσις του κειμένου:
«Όταν τέλειωσε την προσευχή του ο Ιησούς, βγήκε μαζί με τους μαθητές του και πήγαν στην απέναντι πλευρά του χειμάρρου των Κέδρων. Εκεί ήταν ένας κήπος, όπου μπήκε ο Ιησούς και οι μαθητές του.
2Αυτόν τον τόπο τον ήξερε κι ο Ιούδας, αυτός που τον πρόδωσε, γιατί πολλές φορές πήγαινε εκεί ο Ιησούς με τους μαθητές του.
3'Ερχεται, λοιπόν, εκεί ο Ιούδας με Ρωμαίους στρατιώτες και φρουρούς του ναού, που του έδωσαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι. Ήταν οπλισμένοι και κρατούσαν δαυλούς και λυχνάρια στα χέρια τους.
40 Ιησούς τα ήξερε όλα όσα τον περίμεναν προχώρησε λοιπόν προς το μέρος τους και τους ρωτάει: «Ποιον γυρεύετε;»
5«Τον Ιησού από την Ναζαρέτ», του αποκρίνονται. Τους λέει ο Ιησούς: «Εγώ είμαι». Ο Ιούδας που τον είχε προδώσει στεκόταν κι αυτός εκεί ανάμεσα τους.
6 Μόλις, λοιπόν, τους είπε ο Ιησούς «εγώ είμαι», πισωδρόμησαν κι έπεσαν καταγής. 7Τότε τους ρώτησε πάλι: «Ποιον γυρεύετε;» Κι αυτοί είπαν: «Τον Ιησού από τη Ναζαρέτ».
8«Σας είπα ότι εγώ είμαι», τους αποκρίθηκε ο Ιησούς· «αν, λοιπόν, γυρεύετε εμένα, αφήστε τους αυτούς να φύγουν».
9Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος που είχε πει: «Δεν άφησα να χαθεί ούτε ένας απ' αυτούς
που μου εμπιστεύτηκες.»
Όπως διαπιστώνουν οι αναγνώστες ο ίδιος ο Χριστός αναγνωρίζει (και μάλιστα 4 φορές1 μέσα στο Ευαγγέλιο), ότι είναι Ναζωραίος, Γαλιλαίος δηλαδή, και όχι Ιουδαίος. Κι όπως όλοι γνωρίζουν η Γαλιλαία ντο μία εξελληνισμένη περιοχή, μεταξύ των οποίων και η Ναζαρέτ, που ντο ελληνική πόλης, σύμφωνα με όλα όσα διδάσκονται σήμερον στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , μέσα απ’ το βιβλίο του πανεπιστημιακού δασκάλου και θεολόγου Λουκά Φίλη: «Η “Κοινή” ως γλώσσα του Ιησού και των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης».
Θα μπορούσε δηλαδή ο Ιησούς να ισχυριστεί ότι είναι ο Ιησούς ο Ιουδαίος και όχι ο Ιησούς ο Ναζωραίος, που ζητούσαν οι στρατιώτες, Ουδέποτε, όμως, είπε ότι είναι Ιουδαίος και μάλιστα πολλές φορές καυτηρίασε την θρησκευτική ηγεσία των Ιουδαίων με τα γνωστά εκείνα «ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί», ενώ πολλάκις μεταχειριζόταν τη φράση: «οι προφήται υμών», «οι νόμοι υμών» και όχι «οι προφήται ημών», «οι νόμοι ημών» κλπ., που σημαίνει «οι δικοί σας» και όχι «οι δικοί μας» (νόμοι, προφήτες κλπ). Ολόκληρο δε το 8ο κεφάλαιο του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου είναι αφιερωμένο στις σοβαρές διαστάσεις του Ιησού με τους Ισραηλίτες !2
Κοντολογίς, ο Χριστός μάς δίδει το δικαίωμα να πιστεύουμε, ότι απεποιείτο την ιουδαϊκήν ιδιότητάν Του και εν πολλοίς άφηνε να εννοηθεί ότι ουδέποτε είχε σχέση με τους Ιουδαίους, πέραν μιας αορίστου συνομιλίας που είχε με την Σαμαρείτιδα, όπου μπορεί κανείς να υποθέσει μόνον την θρησκευτική προέλευση του Κυρίου.
Βεβαίως, άλλο προέλευση, άλλο καταγωγή. Μπορεί κάποιος να γεννηθεί σε μια περιοχή (όπως ο Ιησούς στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας), αλλά η καταγωγή του να είναι διαφορετική (όπως ο Χριστός από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι μέσα στο βιβλίο μας «Ιησούς Χριστός : Ελληνισμός-Χριστιανισμός», φιλοξενούμε χάρτη του Καθηγητού της Ιστορίας της Επιστήμης κ Κωνσταντίνου Γεωργακοπουλου, που αποδεικνύει ότι, κατά την εποχή του Ιησού Χριστού, υπήρχαν τουλάχιστον 115 αρχαίες ελληνικές πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Ναζαρέτ. 3 ΄Αλλωστε, η Παρθένος Μαρία υπό πολλών θεολόγων χαρακτηρίζεται ως «Κόρη της Ναζαρέτ» !
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός είναι ο μόνος οποίος επεχείρησε να βρει ιουδαϊκές ρίζες του Ιησού (και μάλιστα, κατά κάποιον τρόπον, «επιπλήττει» του Ευαγγελιστές, που δεν κάνουν μνεία επί του συγκεκριμένου θέματος), αλλά η επιχειρηματολογία του μεγάλου αυτού Πατρός της Εκκλησίας μας, βρίσκει αντίδραση από συγχρόνους Καθηγητές, όπως για παράδειγμα του Νικολάου Π. Πάρκα, με το περίφημο έργο του: «Περί της Ελληνικής του Ιησού εκπαιδεύσεως» (Αλεξάνδρεια 1908), το οποίο ήδη έχουμε δημοσιοποιήσει στους χιλιάδες φίλους και φίλες της Ιστοσελίδας μας.
«ΕΙ ΟΥΝ ΔΑΒΙΔ ΚΑΛΕΙ ΑΥΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ, ΠΩΣ ΥΙΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΣΤΙΝ;»
Μία, όμως, από τις συγκλονιστικότερες μαρτυρίες του Ιησού Χριστού περί της καταγωγής Του, είναι και αυτή που αναφέρεται τρεις φορές μέσα στα Ευαγγέλια (Ματθαίος. 22, 41-46, Μάρκος. 12, 35-37 και Λουκάς 20, 41-44). Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε μία εξ αυτών και συγκεκριμένα την περικοπή του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου:
«Συνηγμένων δε των Φαρισαίων επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς λέγων τι υμίν δοκεί περί του Χριστού; τίνος υιός εστί;4 λέγουσιν αυτώ του Δαβίδ. λέγει αυτοίς πώς ουν Δαβίδ εν Πνεύματι Κύριον αυτόν καλεί λέγων, είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου; Ει ουν Δαβίδ καλεί αυτόν Κύριον, πώς υιός αυτού εστι ; και ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον, ουδέ ετόλμησέ τις απ’ εκείνης της ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι» (Ματθ. 22, 41-46).
Όπως αντιλαμβάνονται οι φίλοι αναγνώστες, ο Ιησούς Χριστός (και μάλιστα χωρίς να υπάρχει λόγος) δείχνει να θέτει ο ίδιος ένα θέμα καταγωγής, πράγμα το οποίον όχι μόνον ανάγκασε τους Φαρισαίους να μη ξανασυζητήσουν αυτό το θέμα, αλλά που, εμμέσως, πλην σαφώς, αναγνωρίζει και ο μεγάλος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ο αείμνηστος θεολόγος Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας, μέσα στην ερμηνεία της Καινής Διαθήκης:
« Ενώ δε ήσαν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους ερώτησεν ο Ιησούς λέγων Τι ιδέαν έχετε περί του Μεσσίου, που θα αναδειχθή και θα χρισθή τοιούτος υπό αυτόν τον Θεόν; Τίνος απόγονος είναι ; Λέγουν εις αυτόν Είναι απόγονος του Δαβίδ. Λέγει εις αυτούς Πώς λοιπόν ο Δαβίδ εμπνεόμενος από το Άγιον Πνεύμα τον αποκαλεί Κύριον, όταν λέγη: Είπεν ο Κύριος και Θεός εις τον Κύριόν μου Χριστόν Κάθησε επί του θρόνου μου εις τα δεξιά μου, μέχρις ότου θέσω τους εχθρούς σου σαν άλλο υποστήριγμα που θα ακουμπουν και θα πατούν επάνω τα πόδια σου. Αλλ’ οι πάπποι ποτέ δεν καλούν τα εγγόνια και τα τρισέγγονά των κυρίους των. Ούτε στέκει ποτέ οι πρόγονοι να προσφωνούν τους απογόνους των κυρίους. Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον αποκαλεί Κηρίων, πώς είναι υιός και απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνον υιός του Δαβίδ, αλλά και υιός του Θεού και ως τοιούτος είναι και κύριος του Δαβίδ. Και κανείς δεν ημπόρεσε να του αποκριθεί ούτε Λένιν , ουδέ τόλμησε κανείς από την ήξεραν εκείνη να τον ερώτηση πλέον».
Είναι πασιφανές, ότι ο Παναγιώτης Ν. Τεμπέλας, στην ερμηνευτική απόδοση του Ευαγγελίου, περνάει το μήνυμα της κοινώς αποδεκτής πίστεως, ότι, δηλαδή, ο Ιησούς ντο απόγονος του Δαβίδ.
Επειδή, όμως, σύμφωνα με τον Ιάκωβο (Γεωργιο) Πηλίλη, ΄Ελληνα Ορθόδοξο Επίσκοπο Κατάνης, «οι θεολογικές ερμηνείες του Ευαγγελίου είναι τόσες, όσοι και οι ερμηνευτές», θα διαβάσωμε το ακριβές περιεχόμενο του Ευαγγελίου σε πιστή μετάφραση, που δεν επιδέχεται ερμηνείες και παρερμηνείες, μέσα από την «ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ» της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας:
« Εκεί που ήταν συγκεντρωμένοι οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Ιησούς: «Τι νομίζετε για τον Μεσσία; Ποιανού απόγονος είναι;». «Του Δαβίδ», του απαντούν. Τους λέει: «Πώς τότε ο Δαβίδ, οδηγημένος από το Πνεύμα, τον ονομάζει «Κύριο»; Λέει:
Ο Κύριος είπε στον Κύριό μου:
Κάθισε στα δεξιά μου
ώσπου να υποτάξω τους εχθρούς σου
κάτω από τα πόδια σου.
«Αν, λοιπόν, ο Δαβίδ το ονομάζει «Κύριο», πώς είναι απόγονός του;»
Κανένας δεν μπορούσε να του απαντήσει, ούτε τολμούσε πια κανείς από κείνη τη μέρα να του θέσει ερωτήματα».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ :
1) Δύο φορές στο ίδιο το κείμενο και άλλες δύο στις Πράξεις των Αποστόλων, την ώρα που ο Σαούλ (Παύλος) τυφλώνεται από το φως του Κυρίου καθ’ οδών προς την Δαμασκό και ρωτάει: «Τις ει Κύριε ; Είπέ τε προς με εγώ ειμί Ιησούς ο Ναζωραίος ον συ διώκεις.» (Πράξεις 22, 8).
2) Μέσα στο βιβλίο μας («Ιησούς Χριστός:Ελληνισμός-Χριστιανισμός»), αναφέρονται όλα αυτά.
3) Πολλές από τις πόλεις αυτές (που σήμερον, όσο συνεχίζεται δηλαδή ή έρευνα, έχουν ξεπεράσει τις 130) υπήρχαν πολύ πριν ή επιστρέψουν οι Εβραίοι μετά την ΄Εξόδων τους από την Αίγυπτο!!
4) ΄Όλες οι υπογραμμίσεις και τα μαύρα γράμματα είναι του υπογράφοντος αυτό το άρθρο.
Ο Χριστός ήταν Γαλιλαίος. Τούτο αποδεικνύεται πλειστάκις μέσα στην Καινή Διαθήκη όχι μόνον δια στόματος του Ιησού Χριστού, αλλά και των ιδίων των Ευαγγελιστών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ίδια η απάντηση, που έδωσε ο Χριστός στους στρατιώτες που πήγαν να τον συλλάβουν στον Κήπο της Γεσθημανής, αυτοπροσδιορίζοντας την καταγωγήν Του.
Ας διαβάσουμε την σχετικήν περικοπήν του Ευαγγελίου:
«Ταύτα ειπών ο Ιησούς εξήλθε συν τοις μαθηταίς αυτού πέραν του χειμάρρου των Κέδρων, όπου ην κήπος, εις ον εισήλθεν αυτός και οι μαθηταί αυτού.
2 ήδει δε και Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν τον τόπον, ότι πολλάκις συνήχθη και ο Ιησούς εκεί μετά των μαθητών αυτού.
3 ο ουν Ιούδας λαβών την σπείραν και εκ των αρχιερέων και Φαρισαίων υπηρέτες έρχεται εκεί μετά φανών και λαμπάδων και όπλων.
4 Ιησούς ου ειδώς πάντα τα ερχόμενα έπ’ αυτόν, εξελθών είπαν Αϊτής τίνα ζητείτε;
5 απεκρίθησαν αυτώ Ιησούν τον Ναζωραίον. λέγει αυτοίς ο Ιησούς εγώ είμι. ειστήκει δε και Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν μετ' αυτών.
6 ως ουν είπεν αυτοίς ότι εγώ είμι, απήλθον εις τα οπίσω καί έπεσον χαμαί.
7 πάλιν ουν αυτούς επηρώτησε τίνα ζητείτε; οι δε είπον Ιησούν τον Ναζωραίον.
8 απεκρίθη Ιησούς είπον υμίν ότι εγώ είμι. ει ουν εμέ ζητείτε, άφετε τούτους υπάγειν
9 ίνα να πληρωθή ο λόγος ον είπεν, ότι ους δέδωκάς μοι, ουκ απώλεσα εξ αυτών ουδένα.» (Ιω. 18, 1-11)
Και τώρα η νεοελληνική απόδοσις του κειμένου:
«Όταν τέλειωσε την προσευχή του ο Ιησούς, βγήκε μαζί με τους μαθητές του και πήγαν στην απέναντι πλευρά του χειμάρρου των Κέδρων. Εκεί ήταν ένας κήπος, όπου μπήκε ο Ιησούς και οι μαθητές του.
2Αυτόν τον τόπο τον ήξερε κι ο Ιούδας, αυτός που τον πρόδωσε, γιατί πολλές φορές πήγαινε εκεί ο Ιησούς με τους μαθητές του.
3'Ερχεται, λοιπόν, εκεί ο Ιούδας με Ρωμαίους στρατιώτες και φρουρούς του ναού, που του έδωσαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι. Ήταν οπλισμένοι και κρατούσαν δαυλούς και λυχνάρια στα χέρια τους.
40 Ιησούς τα ήξερε όλα όσα τον περίμεναν προχώρησε λοιπόν προς το μέρος τους και τους ρωτάει: «Ποιον γυρεύετε;»
5«Τον Ιησού από την Ναζαρέτ», του αποκρίνονται. Τους λέει ο Ιησούς: «Εγώ είμαι». Ο Ιούδας που τον είχε προδώσει στεκόταν κι αυτός εκεί ανάμεσα τους.
6 Μόλις, λοιπόν, τους είπε ο Ιησούς «εγώ είμαι», πισωδρόμησαν κι έπεσαν καταγής. 7Τότε τους ρώτησε πάλι: «Ποιον γυρεύετε;» Κι αυτοί είπαν: «Τον Ιησού από τη Ναζαρέτ».
8«Σας είπα ότι εγώ είμαι», τους αποκρίθηκε ο Ιησούς· «αν, λοιπόν, γυρεύετε εμένα, αφήστε τους αυτούς να φύγουν».
9Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος που είχε πει: «Δεν άφησα να χαθεί ούτε ένας απ' αυτούς
που μου εμπιστεύτηκες.»
Όπως διαπιστώνουν οι αναγνώστες ο ίδιος ο Χριστός αναγνωρίζει (και μάλιστα 4 φορές1 μέσα στο Ευαγγέλιο), ότι είναι Ναζωραίος, Γαλιλαίος δηλαδή, και όχι Ιουδαίος. Κι όπως όλοι γνωρίζουν η Γαλιλαία ντο μία εξελληνισμένη περιοχή, μεταξύ των οποίων και η Ναζαρέτ, που ντο ελληνική πόλης, σύμφωνα με όλα όσα διδάσκονται σήμερον στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , μέσα απ’ το βιβλίο του πανεπιστημιακού δασκάλου και θεολόγου Λουκά Φίλη: «Η “Κοινή” ως γλώσσα του Ιησού και των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης».
Θα μπορούσε δηλαδή ο Ιησούς να ισχυριστεί ότι είναι ο Ιησούς ο Ιουδαίος και όχι ο Ιησούς ο Ναζωραίος, που ζητούσαν οι στρατιώτες, Ουδέποτε, όμως, είπε ότι είναι Ιουδαίος και μάλιστα πολλές φορές καυτηρίασε την θρησκευτική ηγεσία των Ιουδαίων με τα γνωστά εκείνα «ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί», ενώ πολλάκις μεταχειριζόταν τη φράση: «οι προφήται υμών», «οι νόμοι υμών» και όχι «οι προφήται ημών», «οι νόμοι ημών» κλπ., που σημαίνει «οι δικοί σας» και όχι «οι δικοί μας» (νόμοι, προφήτες κλπ). Ολόκληρο δε το 8ο κεφάλαιο του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου είναι αφιερωμένο στις σοβαρές διαστάσεις του Ιησού με τους Ισραηλίτες !2
Κοντολογίς, ο Χριστός μάς δίδει το δικαίωμα να πιστεύουμε, ότι απεποιείτο την ιουδαϊκήν ιδιότητάν Του και εν πολλοίς άφηνε να εννοηθεί ότι ουδέποτε είχε σχέση με τους Ιουδαίους, πέραν μιας αορίστου συνομιλίας που είχε με την Σαμαρείτιδα, όπου μπορεί κανείς να υποθέσει μόνον την θρησκευτική προέλευση του Κυρίου.
Βεβαίως, άλλο προέλευση, άλλο καταγωγή. Μπορεί κάποιος να γεννηθεί σε μια περιοχή (όπως ο Ιησούς στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας), αλλά η καταγωγή του να είναι διαφορετική (όπως ο Χριστός από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι μέσα στο βιβλίο μας «Ιησούς Χριστός : Ελληνισμός-Χριστιανισμός», φιλοξενούμε χάρτη του Καθηγητού της Ιστορίας της Επιστήμης κ Κωνσταντίνου Γεωργακοπουλου, που αποδεικνύει ότι, κατά την εποχή του Ιησού Χριστού, υπήρχαν τουλάχιστον 115 αρχαίες ελληνικές πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Ναζαρέτ. 3 ΄Αλλωστε, η Παρθένος Μαρία υπό πολλών θεολόγων χαρακτηρίζεται ως «Κόρη της Ναζαρέτ» !
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός είναι ο μόνος οποίος επεχείρησε να βρει ιουδαϊκές ρίζες του Ιησού (και μάλιστα, κατά κάποιον τρόπον, «επιπλήττει» του Ευαγγελιστές, που δεν κάνουν μνεία επί του συγκεκριμένου θέματος), αλλά η επιχειρηματολογία του μεγάλου αυτού Πατρός της Εκκλησίας μας, βρίσκει αντίδραση από συγχρόνους Καθηγητές, όπως για παράδειγμα του Νικολάου Π. Πάρκα, με το περίφημο έργο του: «Περί της Ελληνικής του Ιησού εκπαιδεύσεως» (Αλεξάνδρεια 1908), το οποίο ήδη έχουμε δημοσιοποιήσει στους χιλιάδες φίλους και φίλες της Ιστοσελίδας μας.
«ΕΙ ΟΥΝ ΔΑΒΙΔ ΚΑΛΕΙ ΑΥΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ, ΠΩΣ ΥΙΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΣΤΙΝ;»
Μία, όμως, από τις συγκλονιστικότερες μαρτυρίες του Ιησού Χριστού περί της καταγωγής Του, είναι και αυτή που αναφέρεται τρεις φορές μέσα στα Ευαγγέλια (Ματθαίος. 22, 41-46, Μάρκος. 12, 35-37 και Λουκάς 20, 41-44). Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε μία εξ αυτών και συγκεκριμένα την περικοπή του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου:
«Συνηγμένων δε των Φαρισαίων επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς λέγων τι υμίν δοκεί περί του Χριστού; τίνος υιός εστί;4 λέγουσιν αυτώ του Δαβίδ. λέγει αυτοίς πώς ουν Δαβίδ εν Πνεύματι Κύριον αυτόν καλεί λέγων, είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου; Ει ουν Δαβίδ καλεί αυτόν Κύριον, πώς υιός αυτού εστι ; και ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον, ουδέ ετόλμησέ τις απ’ εκείνης της ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι» (Ματθ. 22, 41-46).
Όπως αντιλαμβάνονται οι φίλοι αναγνώστες, ο Ιησούς Χριστός (και μάλιστα χωρίς να υπάρχει λόγος) δείχνει να θέτει ο ίδιος ένα θέμα καταγωγής, πράγμα το οποίον όχι μόνον ανάγκασε τους Φαρισαίους να μη ξανασυζητήσουν αυτό το θέμα, αλλά που, εμμέσως, πλην σαφώς, αναγνωρίζει και ο μεγάλος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ο αείμνηστος θεολόγος Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας, μέσα στην ερμηνεία της Καινής Διαθήκης:
« Ενώ δε ήσαν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους ερώτησεν ο Ιησούς λέγων Τι ιδέαν έχετε περί του Μεσσίου, που θα αναδειχθή και θα χρισθή τοιούτος υπό αυτόν τον Θεόν; Τίνος απόγονος είναι ; Λέγουν εις αυτόν Είναι απόγονος του Δαβίδ. Λέγει εις αυτούς Πώς λοιπόν ο Δαβίδ εμπνεόμενος από το Άγιον Πνεύμα τον αποκαλεί Κύριον, όταν λέγη: Είπεν ο Κύριος και Θεός εις τον Κύριόν μου Χριστόν Κάθησε επί του θρόνου μου εις τα δεξιά μου, μέχρις ότου θέσω τους εχθρούς σου σαν άλλο υποστήριγμα που θα ακουμπουν και θα πατούν επάνω τα πόδια σου. Αλλ’ οι πάπποι ποτέ δεν καλούν τα εγγόνια και τα τρισέγγονά των κυρίους των. Ούτε στέκει ποτέ οι πρόγονοι να προσφωνούν τους απογόνους των κυρίους. Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον αποκαλεί Κηρίων, πώς είναι υιός και απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνον υιός του Δαβίδ, αλλά και υιός του Θεού και ως τοιούτος είναι και κύριος του Δαβίδ. Και κανείς δεν ημπόρεσε να του αποκριθεί ούτε Λένιν , ουδέ τόλμησε κανείς από την ήξεραν εκείνη να τον ερώτηση πλέον».
Είναι πασιφανές, ότι ο Παναγιώτης Ν. Τεμπέλας, στην ερμηνευτική απόδοση του Ευαγγελίου, περνάει το μήνυμα της κοινώς αποδεκτής πίστεως, ότι, δηλαδή, ο Ιησούς ντο απόγονος του Δαβίδ.
Επειδή, όμως, σύμφωνα με τον Ιάκωβο (Γεωργιο) Πηλίλη, ΄Ελληνα Ορθόδοξο Επίσκοπο Κατάνης, «οι θεολογικές ερμηνείες του Ευαγγελίου είναι τόσες, όσοι και οι ερμηνευτές», θα διαβάσωμε το ακριβές περιεχόμενο του Ευαγγελίου σε πιστή μετάφραση, που δεν επιδέχεται ερμηνείες και παρερμηνείες, μέσα από την «ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ» της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας:
« Εκεί που ήταν συγκεντρωμένοι οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Ιησούς: «Τι νομίζετε για τον Μεσσία; Ποιανού απόγονος είναι;». «Του Δαβίδ», του απαντούν. Τους λέει: «Πώς τότε ο Δαβίδ, οδηγημένος από το Πνεύμα, τον ονομάζει «Κύριο»; Λέει:
Ο Κύριος είπε στον Κύριό μου:
Κάθισε στα δεξιά μου
ώσπου να υποτάξω τους εχθρούς σου
κάτω από τα πόδια σου.
«Αν, λοιπόν, ο Δαβίδ το ονομάζει «Κύριο», πώς είναι απόγονός του;»
Κανένας δεν μπορούσε να του απαντήσει, ούτε τολμούσε πια κανείς από κείνη τη μέρα να του θέσει ερωτήματα».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ :
1) Δύο φορές στο ίδιο το κείμενο και άλλες δύο στις Πράξεις των Αποστόλων, την ώρα που ο Σαούλ (Παύλος) τυφλώνεται από το φως του Κυρίου καθ’ οδών προς την Δαμασκό και ρωτάει: «Τις ει Κύριε ; Είπέ τε προς με εγώ ειμί Ιησούς ο Ναζωραίος ον συ διώκεις.» (Πράξεις 22, 8).
2) Μέσα στο βιβλίο μας («Ιησούς Χριστός:Ελληνισμός-Χριστιανισμός»), αναφέρονται όλα αυτά.
3) Πολλές από τις πόλεις αυτές (που σήμερον, όσο συνεχίζεται δηλαδή ή έρευνα, έχουν ξεπεράσει τις 130) υπήρχαν πολύ πριν ή επιστρέψουν οι Εβραίοι μετά την ΄Εξόδων τους από την Αίγυπτο!!
4) ΄Όλες οι υπογραμμίσεις και τα μαύρα γράμματα είναι του υπογράφοντος αυτό το άρθρο.
http://www.sakketosaggelos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου