Ο Πρόκλος ο Διάδοχος

Πρόκλος

Εξώφυλλο βιβλίου έκδοσης 1791 για τον Πρόκλο

Ο Πρόκλος ο Διάδοχος (Κωνσταντινούπολη 8 Φεβρουαρίου 412 – Αθήνα 17 Απριλίου 485) ήταν Νεοπλατωνικός φιλόσοφος που όρισε ένα από τα πιο περίτεχνα και πλήρους ανάπτυξης συστήματα νεοπλατωνισμού κοντά στο τέλος της κλασικής περιόδου της φιλοσοφίας που άσκησε μεγάλη επιρροή στη δυτική μεσαιωνική φιλοσοφία και στην ισλαμική σκέψη. Διηύθυνε την Ακαδημία Πλάτωνος από το 450 μέχρι τον θάνατό του.
Καταγόταν από τη Λυκία, και ήταν παιδί οικογένειας με υψηλή κοινωνική θέση (ο πατέρας του Πατρίκιος ήταν ανώτερος δικαστικός στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία). Παρότι ο Πρόκλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, μεγάλωσε στην Ξάνθο της Λυκίας και αργότερα μετέβη στην Αλεξάνδρεια για να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Για κάποιο χρονικό διάστημα ενδιάμεσα επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου άσκησε και εμπορικές δραστηριότητες. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και μαθηματικά με την πρόθεση της επιδίωξης μιας δικαστικής θέσης και σταδιοδρομίας, όπως ο πατέρας του. Συγγραφέας πολλών και περίφημων σχολίων σε μερικούς πλατωνικούς διαλόγους (Αλκιβιάδης Α΄, Παρμενίδης, Κρατύλος, Τίμαιος, Πολιτεία), ο Πρόκλος έγραψε πολλά θεωρητικά έργα, όπως Στοιχείωσις θεολογική (στο οποίο προσαρτάται και το περίφημο Liber de causis, που σώζεται μόνο σε λατινική μετάφραση και το οποίο άσκησε μεγάλη επίδραση στη μεσαιωνική σκέψη), Εις την Πλάτωνος θεολογίαν και έξι ΄Υμνους, οι οποίοι είναι διαποτισμένοι από βαθύτατο θρησκευτικό αίσθημα. Στον Πρόκλο επίσης αποδίδεται και το έργο Γραμματική χρηστομάθεια, το οποίο αναφέρεται σε διάφορα λογοτεχνικά είδη· ένα τμήμα του διασώθηκε από το έργο Λέξεων Συναγωγή^[1] του Πατριάρχη Φωτίου. Οι πληροφορίες που περιέχονται στη χρηστομάθεια έχουν εξαιρετική σημασία για την ανασύνθεση του τρωικού μύθου στο σύνολό του, όπως το διαμόρφωσε η επική παράδοση στα έπη του Ομήρου και στα άλλα έπη του καλούμενου «επικού κύκλου», από το σμίξιμο του ουρανού με τη Γη ως το θάνατο του Οδυσσέα.

 http://el.wikipedia.org/wiki/