Σύμπαν και άνθρωπος

Όλα στο σύμπαν αφορούν τη μεταμόρφωση.Η ζωή μας μοιάζει με τις σκέψεις που τη διαμορφώνουν.

Μάρκος Αυρήλιος

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Αυτοκυριαρχία και ανέβασμα της κουνταλίνι

Η συνειδητότητα, που είναι και ο στόχος της πνευματικότητας, είναι μια προσπάθεια που θέλει πολύ αποφασιστικότητα, δύναμη και αγάπη. Με άλλα λόγια για να ανέβει και να ενεργοποιηθεί η kundalini, χρειάζεται αυτοκυριαρχία. Το ζωντάνεμα της kundalini θα φέρει με τη σειρά του την ενεργοποίηση των πολλών πετάλων των κέντρων μας, με αποτέλεσμα τη διεύρυνση της συνειδητότητας και την αίσθηση της εκπλήρωσης, μια αίσθηση μοναδική, που τίποτα δεν μπορεί να την υποκαταστήσει. Γι'αυτό άλλωστε λέμε το πολύ δυναμικό μάντραμ "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με", αφού καλούμε έτσι την Κύρια αρχή μέσα μας να ενεργοποιηθεί, την αυτοκυριαρχία δηλαδή.

Δεν πρέπει ν'αφηνόμαστε σαν έρμαια στις χαμηλές ενέργειες και συνθήκες της καθημερινότητας. Ας ανυψώσουμε τον εαυτό μας με αυτοπεποίθηση και δυναμισμό. Η εξέλιξή μας (και άρα το αίσθημα της πληρότητας) κρίνεται όχι απ'το πόσα βίβλία και πόσες γνώσεις μπορεί να έχουμε, αλλά απ'το πόσο έχουμε καταφέρει την αυτοκυριαρχία. Φτάνει κανείς κοντά στον Κύριο με αυτοκυριαρχία. Με απλότητα, αγάπη, και συνειδητή ενεργοποίηση των παχυλοτήτων που όλοι αντιμετωπίζουμε. Παίρνουμε με χαρά τη ζωή μας στα χέρια μας και εκπληρώνουμε τα ονειρά μας τώρα σ'αυτή τη ζωή!

"Σκοτάδι της ασυνειδησίας" σημαίνει ουσιαστικά έλλειψη ενέργειας. Με το δικό μας focus θα ζωντανέψουμε τα κομμάτια εκείνα του εαυτού μας (φόβους, ανασφάλειες, εγωισμούς, ανόητους συναισθηματισμούς, βαρεμάρες, εγωκεντρισμούς, τεμπελιά, ηδονισμούς, αρνητικές σκέψεις ή συναισθήματα) που δεν συμμορφώνονται. Θυμηθείτε την λειτουργία της "προβολής" στην καθημερινότητα, ότι δηλαδή οι άλλοι άνθρωποι και οι καταστάσεις είναι φορείς δικών μας ενεργειών, και ας μην βιαζόμαστε να ρίχνουμε το φταίξιμο γι'αυτά που μάς συμβαίνουν σε άλλους. Ότι συμβαίνει σε μάς, εμείς το έλκουμε. Οπότε με χαρά το παίρνουμε στα χέρια μας και το ανυψώνουμε στον Κύριο, μέσα στο διαλογισμό μας. Κάθε τέτοια δοκιμασία μάς δυναμώνει τελικά και έτσι εκπληρώνουμε τον προορισμό μας. Η πνευματική πορεία έχει πολύ υπευθυνότητα, η οποία όμως τελικά δίνει ζωή. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε μια πνευματική ανευθυνότητα και σε μια ήπια μιζέρια, περιμένοντας κάποιον/κάποια να τους σώσει... Πόσος όμως καιρός μένει για την άρνηση;


 http://www.elenastral.com/2008/11/blog-post_6350.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου