Η θεωρία της κοίλη-κούφιας γης απασχολεί τον άνθρωπο από την εποχή του
Σωκράτη θα λέγαμε όταν ο Πλάτων περιγράφει στην Πολιτεία του υπόγεια
χάσματα και ποτάμια και στρατιές ψυχών να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν
σε αυτά.
Ο θεός Άδης ή Λόκι στη νορβηγική μυθολογία ήταν ο θεός του κάτω κόσμου και στην Οδύσσεια αναφέρεται η επίσκεψη του Οδυσσέα στο εσωτερικό της γης από κάποια είσοδο στην παγωμένη χώρα των Κιμμερίων όπου ο Ήλιος δε δύει για 6 μήνες!Ο μύστης Αριστοφάνης θα περιγράψει το ταξίδι του ήρωα Ηρακλή στον Άδη στην πιο μυστική του θα λέγαμε κωμωδία,τους Βατράχους Ιούλιος Βερν θα περιγράψει την κούφια Γη στο έργο του "ταξίδι στο κέντρο της Γης".Η λαϊκή παράδοση θέλει την κούφια γη κατοικία των καλικάντζαρων,των μαυριδερών τελωνείων που βγαίνουν τα χριστούγεννα στην επιφάνεια.
Αυτοί λοιπόν οι μαύροι καλικάντζαροι ίσως είναι και το κλειδί για την σύνδεση της κούφιας γης με τα πανάρχαια έντομα,τους πρώτους κυρίαρχους της Γης.
Αν ρίξουμε μια ματιά στη γεωμορφία του πλανήτη θα δούμε πολλά σπήλαια,που αρκετά από αυτά είναι τεράστια με εκατοντάδες μέτρα διαδρόμων μέσα στη Γη.Τέτοιο είναι το μεγαλύτερο σπήλαιο του πλανήτη στο Βιετνάμ.
.
Είναι άραγε όλα φυσικά σπήλαια?
Η φύση μισεί τα κενά και προσπαθεί με τη δημιουργία σταλακτιτών και σταλαγμιτών να τα γεμίσει.
Ίσως κάποια απ'αυτά να δημιουργήθηκαν από αέρια ηφαιστειακά που εξέρχονταν προς τα άνω.Όμως τα περισσότερα δεν απαντούν σε ηφαιστειογενή μέρη.Η Σαντορίνη π.χ. δεν έχει μεγάλα σπήλαια ενώ η μικρή Αντίπαρος έχει.Παρόμοια τα Ιωάννινα και ο Διρός που δεν έχουν ηφαιστειογενή πετρώματα,αντίθετα έχουν ασβεστολιθικά πετρώματα.Γράψαμε ότι μία από τις αιτίες δημιουργίας των ασβεστολιθικών πετρωμάτων είναι η οργανική συσσώρευση από νεκρούς ζωντανούς οργανισμούς.Άν τα λευκά μυρμήγκια του παλαιοζωικού αιώνα ήταν τόσο τεράστια ,και τόσα πολλά,εύκολα μπορεί να εξηγηθεί ο σχηματισμός αυτών των πετρωμάτων από τα τοιχώματα του σώματος τους.Τα σκληρά κέλυφη του θώρακα και της κοιλιάς όταν αποτιτανώθηκαν ,κατά τη γήρανση τους αλλά και μετά το θάνατο τους πιθανά έδωσαν τη γένεση σε αυτά τα πετρώματα.
Πιθανά και ο μετασχηματισμός των οργανικών ενώσεων των υπολειμμάτων των εντόμων να έδωσε το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που σήμερα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί ως πρώτη πηγή ενέργειας στον πλανήτη.
**Εδώ θα παρεμβάλλουμε μια παρόμοια θεωρία του R.Steiner για τα σεληνικά πετρώματα.
Η Σελήνη ήταν κάποτε κατάφυτη από τεράστια δέντρα σε πλήρη εξέλιξη που σχεδόν άγγιζαν τους νοήμονες οργανισμούς.Κατά τα λεγόμενα του όταν παρήλθε η εποχή αυτή των φυτών τα υπολείμματα τους έδωσαν γένεση στα επιφανειακά σεληνιακά πετρώματα!
Συνχ. Τα τεράστια λοιπόν λευκά μυρμήγκια έχτιζαν πόλεις όπως και στις μέρες μας,μέσα στη Γη.
Μεγάλες κοιλότητες που επικοινωνούσαν μεταξύ τους ίσως με δεκάδες
χιλιόμετρα μήκος!Γι αυτό ακούμε σήμερα θρύλους για επικοινωνία
γειτονικών χωριών στα βουνά μέσω υπόγειων διαδρομών που αρχίζουν και
καταλήγουν σε σπήλαια.Επίσης τα καρστικά φαινόμενα των Δαλματικών άλπεων
στην Κροατία αλλά και σε μας στην Κεφαλονιά φαίνεται αυτό το γεγονός
απηχούν.Την υπόγεια σύνδεση απομακρυσμένων τοποθεσιών μεταξύ τους με
ολόκληρο δίκτυο στοών και σπηλαίων.
Στην Κεφαλονιά μάλιστα καταλήγει η υπόγεια σύνδεση στο σπήλαιο της Δρογγαράτης που είναι και το σπήλαιο των Νυμφών που έμεινε ο Οδυσσέας πριν επισκεφθεί το παλάτι του στην Ιθάκη απέναντι!
**Αυτό το σπήλαιο περιγράφει ο Πορφύριος στο περίφημο έργο του "Περί του εν Οδύσσεια των Νυμφών Άντρου".Ο Όμηρος βέβαια ως μύστης αποδίδει στο σπήλαιο αυτό ,όπως και της Καλυψούς εσωτερική σημασία.Παρόμοια και ο Πλάτων στο δικό του σπήλαιο,αλλά για αυτά μιλήσαμε και θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο.Απλά θα πούμε ότι η εμμονή για την κοίλη γη,είναι η εξωτερική προβολή στο φυσικό πεδίο της κατεύθυνσης της ανθρώπινης ψυχή στο εσωτερικό σπήλαιο στο μέρος της καρδιάς όπου κρύβεται ο αληθινός μας Εαυτός.
Συνχ. Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ δίνει μεγάλη σημασία σε αυτές τις στοές και τα υπόγεια σπήλαια και μιλά για καταφύγιο νοήμονων όντων και εσωτερικές πανάρχαιες βιβλιοθήκες.Ο Έλληνας Γ.Γεωργιάδης (Γκουρτζίεφ) επίσης ασχολήθηκε εκτεταμένα με αυτές τις εσωτερικές κοιλότητες στην κεντρική Ασία.
Ο μαθητής του Π.Ουσπένσκυ ήταν ο πρώτος που αποκάλυψε την ύπαρξη του
προαρχαίου νοήμονος πολιτισμού των εντόμων και την παρακμή και σημερινή
εκφύλιση τους σε μικροσκοπικά πλάσματα που παρόλα αυτά συνεχίζουν να
φτιάχνουν τις υπόγειες πόλεις τους και να τις συνδέουν με εκτεταμένες
στοές.
Επίσης τις οχυρώνουν με εξωτερικά τείχη και λόφους από χώμα.Όλα αυτά είναι η σημερινή αντανάκλαση αυτού του νοήμονος τεράστιου πολιτισμού.
Ενδιαφέροντα γεωλογικά ευρήματα είναι και οι κυκλικές μεγάλες οπές που υπάρχουν διάσπαρτες στον πλανήτη.Τέτοιες είναι η μπλέ τρύπα στο Μπελίζ,
και η πρόσφατη (2007) καταβόθρα της Γουατεμάλας.
.
Αυτά τα είδη όπως και σήμερα έκαναν πόλεμο μεταξύ των λαών τους και μάλιστα με αποκρουστικές σφαγές,ενώ κρατούσαν δούλους τους ηττημένους που ανάγκαζαν σε οχυρωματικά έργα.Η παρακμή τους ήδη περιγράφηκε στο σχετικό άρθρο,όμως κανείς δεν γνωρίζει πως ήρθε το τέλος του πολιτισμού τους.Ίσως να συνυπήρχαν για μεγάλο διάστημα με τους δεινόσαυρούς και να ανταγωνιζόταν μεταξύ τους για την πλανητική κυριαρχία.Κάποια αποκτηθείσα ικανότητα των δεινοσαύρων ,όπως αυτή του εντοπισμού του θηράματος με υπέρυθρες ακτινοβολίες,έδωσε το πλεονέκτημα στα ερπετά.Ο συνδυασμός με μια επιδημία που έπληξε μαζικά τους πυκνοκατοικημένους πληθυσμούς των πόλεων τους έφερε το τέλος της κυριαρχίας τους και την επικράτηση του νέου είδους ,των δεινοσαύρων.
Τα σημερινά λοιπόν σπήλαια που επισκεπτόμαστε και θαυμάζουμε ως έργα της φύσης ,ίσως να ήταν έργα αυτού του μεγάλου πολιτισμού των λευκών μυρμηγκιών και η φύση με τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες της ,να σφραγίζει σιγά-σιγά, αυτά τα έργα-μνημεία εκείνων των όντων που πάλευαν αγωνιωδώς να κυριαρχήσουν στην επιφάνεια,στον αέρα και στο εσωτερικό του πλανήτη μας!
κωπηλάτης
http://kokkinokoupi.blogspot.gr/2013/02/blog-post_52.html
Ο θεός Άδης ή Λόκι στη νορβηγική μυθολογία ήταν ο θεός του κάτω κόσμου και στην Οδύσσεια αναφέρεται η επίσκεψη του Οδυσσέα στο εσωτερικό της γης από κάποια είσοδο στην παγωμένη χώρα των Κιμμερίων όπου ο Ήλιος δε δύει για 6 μήνες!Ο μύστης Αριστοφάνης θα περιγράψει το ταξίδι του ήρωα Ηρακλή στον Άδη στην πιο μυστική του θα λέγαμε κωμωδία,τους Βατράχους Ιούλιος Βερν θα περιγράψει την κούφια Γη στο έργο του "ταξίδι στο κέντρο της Γης".Η λαϊκή παράδοση θέλει την κούφια γη κατοικία των καλικάντζαρων,των μαυριδερών τελωνείων που βγαίνουν τα χριστούγεννα στην επιφάνεια.
Αυτοί λοιπόν οι μαύροι καλικάντζαροι ίσως είναι και το κλειδί για την σύνδεση της κούφιας γης με τα πανάρχαια έντομα,τους πρώτους κυρίαρχους της Γης.
Αν ρίξουμε μια ματιά στη γεωμορφία του πλανήτη θα δούμε πολλά σπήλαια,που αρκετά από αυτά είναι τεράστια με εκατοντάδες μέτρα διαδρόμων μέσα στη Γη.Τέτοιο είναι το μεγαλύτερο σπήλαιο του πλανήτη στο Βιετνάμ.
.
Είναι άραγε όλα φυσικά σπήλαια?
Η φύση μισεί τα κενά και προσπαθεί με τη δημιουργία σταλακτιτών και σταλαγμιτών να τα γεμίσει.
Ίσως κάποια απ'αυτά να δημιουργήθηκαν από αέρια ηφαιστειακά που εξέρχονταν προς τα άνω.Όμως τα περισσότερα δεν απαντούν σε ηφαιστειογενή μέρη.Η Σαντορίνη π.χ. δεν έχει μεγάλα σπήλαια ενώ η μικρή Αντίπαρος έχει.Παρόμοια τα Ιωάννινα και ο Διρός που δεν έχουν ηφαιστειογενή πετρώματα,αντίθετα έχουν ασβεστολιθικά πετρώματα.Γράψαμε ότι μία από τις αιτίες δημιουργίας των ασβεστολιθικών πετρωμάτων είναι η οργανική συσσώρευση από νεκρούς ζωντανούς οργανισμούς.Άν τα λευκά μυρμήγκια του παλαιοζωικού αιώνα ήταν τόσο τεράστια ,και τόσα πολλά,εύκολα μπορεί να εξηγηθεί ο σχηματισμός αυτών των πετρωμάτων από τα τοιχώματα του σώματος τους.Τα σκληρά κέλυφη του θώρακα και της κοιλιάς όταν αποτιτανώθηκαν ,κατά τη γήρανση τους αλλά και μετά το θάνατο τους πιθανά έδωσαν τη γένεση σε αυτά τα πετρώματα.
Πιθανά και ο μετασχηματισμός των οργανικών ενώσεων των υπολειμμάτων των εντόμων να έδωσε το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που σήμερα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί ως πρώτη πηγή ενέργειας στον πλανήτη.
**Εδώ θα παρεμβάλλουμε μια παρόμοια θεωρία του R.Steiner για τα σεληνικά πετρώματα.
Η Σελήνη ήταν κάποτε κατάφυτη από τεράστια δέντρα σε πλήρη εξέλιξη που σχεδόν άγγιζαν τους νοήμονες οργανισμούς.Κατά τα λεγόμενα του όταν παρήλθε η εποχή αυτή των φυτών τα υπολείμματα τους έδωσαν γένεση στα επιφανειακά σεληνιακά πετρώματα!
Συνχ. Τα τεράστια λοιπόν λευκά μυρμήγκια έχτιζαν πόλεις όπως και στις μέρες μας,μέσα στη Γη.
Στην Κεφαλονιά μάλιστα καταλήγει η υπόγεια σύνδεση στο σπήλαιο της Δρογγαράτης που είναι και το σπήλαιο των Νυμφών που έμεινε ο Οδυσσέας πριν επισκεφθεί το παλάτι του στην Ιθάκη απέναντι!
**Αυτό το σπήλαιο περιγράφει ο Πορφύριος στο περίφημο έργο του "Περί του εν Οδύσσεια των Νυμφών Άντρου".Ο Όμηρος βέβαια ως μύστης αποδίδει στο σπήλαιο αυτό ,όπως και της Καλυψούς εσωτερική σημασία.Παρόμοια και ο Πλάτων στο δικό του σπήλαιο,αλλά για αυτά μιλήσαμε και θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο.Απλά θα πούμε ότι η εμμονή για την κοίλη γη,είναι η εξωτερική προβολή στο φυσικό πεδίο της κατεύθυνσης της ανθρώπινης ψυχή στο εσωτερικό σπήλαιο στο μέρος της καρδιάς όπου κρύβεται ο αληθινός μας Εαυτός.
Συνχ. Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ δίνει μεγάλη σημασία σε αυτές τις στοές και τα υπόγεια σπήλαια και μιλά για καταφύγιο νοήμονων όντων και εσωτερικές πανάρχαιες βιβλιοθήκες.Ο Έλληνας Γ.Γεωργιάδης (Γκουρτζίεφ) επίσης ασχολήθηκε εκτεταμένα με αυτές τις εσωτερικές κοιλότητες στην κεντρική Ασία.
Επίσης τις οχυρώνουν με εξωτερικά τείχη και λόφους από χώμα.Όλα αυτά είναι η σημερινή αντανάκλαση αυτού του νοήμονος τεράστιου πολιτισμού.
Ενδιαφέροντα γεωλογικά ευρήματα είναι και οι κυκλικές μεγάλες οπές που υπάρχουν διάσπαρτες στον πλανήτη.Τέτοιες είναι η μπλέ τρύπα στο Μπελίζ,
και η πρόσφατη (2007) καταβόθρα της Γουατεμάλας.
.
Αυτά τα είδη όπως και σήμερα έκαναν πόλεμο μεταξύ των λαών τους και μάλιστα με αποκρουστικές σφαγές,ενώ κρατούσαν δούλους τους ηττημένους που ανάγκαζαν σε οχυρωματικά έργα.Η παρακμή τους ήδη περιγράφηκε στο σχετικό άρθρο,όμως κανείς δεν γνωρίζει πως ήρθε το τέλος του πολιτισμού τους.Ίσως να συνυπήρχαν για μεγάλο διάστημα με τους δεινόσαυρούς και να ανταγωνιζόταν μεταξύ τους για την πλανητική κυριαρχία.Κάποια αποκτηθείσα ικανότητα των δεινοσαύρων ,όπως αυτή του εντοπισμού του θηράματος με υπέρυθρες ακτινοβολίες,έδωσε το πλεονέκτημα στα ερπετά.Ο συνδυασμός με μια επιδημία που έπληξε μαζικά τους πυκνοκατοικημένους πληθυσμούς των πόλεων τους έφερε το τέλος της κυριαρχίας τους και την επικράτηση του νέου είδους ,των δεινοσαύρων.
Τα σημερινά λοιπόν σπήλαια που επισκεπτόμαστε και θαυμάζουμε ως έργα της φύσης ,ίσως να ήταν έργα αυτού του μεγάλου πολιτισμού των λευκών μυρμηγκιών και η φύση με τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες της ,να σφραγίζει σιγά-σιγά, αυτά τα έργα-μνημεία εκείνων των όντων που πάλευαν αγωνιωδώς να κυριαρχήσουν στην επιφάνεια,στον αέρα και στο εσωτερικό του πλανήτη μας!
κωπηλάτης
http://kokkinokoupi.blogspot.gr/2013/02/blog-post_52.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου