Το υποσυνείδητο των ανθρώπων είναι φορτωμένο με αμέτρητες εντυπώσεις
και προγραμματισμούς που χωρίς την επίγνωση του ατόμου ορίζουν τη ζωή
του και δεν τον αφήνουν να ζήσει ελεύθερα, αυθεντικά και δημιουργικά.
Έτσι ζει μια ζωή που καθορίζεται από φόβους, υποβολές των γονιών ή των
φίλων και των media, ζει σαν προγραμματισμένο ρομπότ δηλαδή, με πολλά
«κουμπιά» που όποιος γνωρίζει την τέχνη της χειραγώγησης ξέρει καλά πότε
και πώς να τα πατήσει για να ελέγξει το άτομο.
Πολύ συχνά οι επιλογές μας δεν βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες, ικανότητες και στόχους μας, αλλά σε τέτοιους προγραμματισμούς και τραύματα. Ενώ άλλες φορές, κάποιες υποσυνείδητες σκεπτομορφές αποτυχίας, μάς κάνουν να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας και την επιτυχία στη ζωή μας, σε σχέσεις, οικονομικά, επαγγελματικά, υγεία κλπ. Εάν για παράδειγμα ο πατέρας είχε κριτικάρει αυστηρά το παιδί και δεν αναγνώρισε το δυναμικό και τη ταυτότητά του, στην ενήλικη ζωή του το άτομο θα νιώθει ότι δεν αξίζει την αναγνώριση και την επιτυχία και θα ωθεί τη ζωή του σε ανάλογα μονοπάτια αποτυχίας. Εάν οι γονείς τσακωνόντουσαν ή ήταν αταίριαστοι ή χωρισμένοι, το άτομο θα έχει αρνητική εικόνα για τις σχέσεις, την οποία θα επαναλαμβάνει στην ενήλικη ζωή του ασυνείδητα εάν δεν καθαρίσει αυτές τις εντυπώσεις.
Είναι ένα πραγματικά τιτάνιο έργο το να καθαρίσει κανείς το υποσυνείδητό του από όλες αυτές τις εντυπώσεις, από σκεπτομορφές αποτυχίας, από φόβους, τραύματα και υποβολές που έχει δεχθεί. Πρόκειται για έναν άθλο όπως αυτός του Ηρακλή που καθάρισε την κόπρο του Αυγεία. Η ίδια δε η ιστορία του άθλου αυτού, μας δείχνει και τον τρόπο που μπορούμε να καθαρίσουμε το υποσυνείδητό μας: ανοίγοντας τα ενεργειακά μας κανάλια, τους «ποταμούς» μας, ώστε να ρεύσει νέα ενέργεια και να μας εξαγνίσει. Η ψυχολογία από μόνη της δεν αρκεί – χρειαζόμαστε ένα μεγαλύτερο μέσον: το διαλογισμό.
Μέσα στο διαλογισμό, ανοίγουμε τον εαυτό μας στο μέλλον και το παρελθόν, δημιουργούμε τη συνέχεια της συνειδητότητας, απεγκλωβιζόμαστε απ’ το παρόν κι έτσι οι δυο ποταμοί, ο Αλφειός κι ο Πηνειός αρχίζουν να ρέουν και μας καθαρίζουν. Είναι ανώφελο να παλεύουμε τις σκεπτομορφές αυτές χωρίς να φέρουμε νέα ενέργεια υψηλότερου κραδασμού – το πιθανότερο είναι να μην τις γνωρίσουμε καν. Αντιθέτως, με το διαλογισμό όλα μας τα θέματα σιγά σιγά βγαίνουν από μόνα τους στην επιφάνεια, τα βιώνουμε και εξαγνίζονται. Ας γίνουμε λοιπόν σαν τον Ηρακλή, ώστε να αποκτήσουμε τη Ταυτότητά μας, αντί να ζούμε μια ζωή σεληνιακή, μια ζωή προγραμματισμών και ασυνείδητων αντιδράσεων.
Επιφανειακή σκέψη. Ποιες είναι οι αιτίες της επιφανειακής σκέψης; Η
επιφανειακή σκέψη είναι η αρχή πολλών προβλημάτων και λαθών, καθώς δεν
μας αφήνει να σκεφτούμε ορθά, ρεαλιστικά, να δούμε τις αιτίες και τις
καταλήξεις κάθε δράσης. Η βασική αιτία για την επιφανειακή σκέψη είναι η
έλλειψη ψυχικής ενέργειας. Όσο περισσότερη ψυχική ενέργεια έχει
κάποιος, τόσο πιο βαθιά θα πηγαίνει η σκέψη του και θα δέχεται εκλάμψεις
επιγνώσεων – η γνώση πρώτα απ’ όλα είναι φως, ενέργεια.
Άλλη αιτία για την επιφανειακή σκέψη είναι η έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης, η άρνηση να δοθεί κανείς στη ζωή και ό,τι αυτή τού παρουσιάζει. Ο διασκορπισμός της προσοχής έχει σαν αποτέλεσμα το χάος στη ζωή μας. Συγκεντρωμένη σκέψη σημαίνει ζωή με ρυθμό, στόχο και τάξη.
Υπάρχει και μια άλλη αιτία για την επιπόλαια κι επιφανειακή σκέψη: ο φόβος να δει κανείς τα πράγματα όπως είναι – να δει την αλήθεια δηλαδή. Κι αυτό γιατί κάποια κέντρα ή οντότητες ή θελήσεις του κατώτερου εαυτού, εμποδίζουν το νου να κάνει ορισμένους συλλογισμούς που θα έρθουν ενάντια στα συμφέροντά τους. Έτσι ο νους καθοδηγείται από κατώτερες ωθήσεις και είναι δέσμιος.
Ένας άλλος βασικός παράγοντας για την επιφανειακή σκέψη και για τις ψευδαισθήσεις που τρέφει ο άνθρωπος, είναι οι συσσωρευμένες τοξίνες στον οργανισμό. Κάθε στρώμα τοξινών, είναι και στρώμα νοητικής «βλέννης» που θολώνει το νου και τη κρίση. Γι’ αυτό η πνευματική και νοητική κάθαρση, πρέπει να πηγαίνει μαζί με τη σωματική.
Η βαθυστόχαστη σκέψη αποκαλύπτει νέα ζωή – είναι συνεχής δημιουργικότητα, ανακάλυψη, αποκάλυψη, χαρά της ζωής. Γι’ αυτό είναι τόσο κρίσιμο να ξεπεράσουμε την επιφανειακή σκέψη. Διάβασε επίσης Οι Σκέψεις Είναι Δημιουργία !
Πολύ συχνά οι επιλογές μας δεν βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες, ικανότητες και στόχους μας, αλλά σε τέτοιους προγραμματισμούς και τραύματα. Ενώ άλλες φορές, κάποιες υποσυνείδητες σκεπτομορφές αποτυχίας, μάς κάνουν να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας και την επιτυχία στη ζωή μας, σε σχέσεις, οικονομικά, επαγγελματικά, υγεία κλπ. Εάν για παράδειγμα ο πατέρας είχε κριτικάρει αυστηρά το παιδί και δεν αναγνώρισε το δυναμικό και τη ταυτότητά του, στην ενήλικη ζωή του το άτομο θα νιώθει ότι δεν αξίζει την αναγνώριση και την επιτυχία και θα ωθεί τη ζωή του σε ανάλογα μονοπάτια αποτυχίας. Εάν οι γονείς τσακωνόντουσαν ή ήταν αταίριαστοι ή χωρισμένοι, το άτομο θα έχει αρνητική εικόνα για τις σχέσεις, την οποία θα επαναλαμβάνει στην ενήλικη ζωή του ασυνείδητα εάν δεν καθαρίσει αυτές τις εντυπώσεις.
Είναι ένα πραγματικά τιτάνιο έργο το να καθαρίσει κανείς το υποσυνείδητό του από όλες αυτές τις εντυπώσεις, από σκεπτομορφές αποτυχίας, από φόβους, τραύματα και υποβολές που έχει δεχθεί. Πρόκειται για έναν άθλο όπως αυτός του Ηρακλή που καθάρισε την κόπρο του Αυγεία. Η ίδια δε η ιστορία του άθλου αυτού, μας δείχνει και τον τρόπο που μπορούμε να καθαρίσουμε το υποσυνείδητό μας: ανοίγοντας τα ενεργειακά μας κανάλια, τους «ποταμούς» μας, ώστε να ρεύσει νέα ενέργεια και να μας εξαγνίσει. Η ψυχολογία από μόνη της δεν αρκεί – χρειαζόμαστε ένα μεγαλύτερο μέσον: το διαλογισμό.
Μέσα στο διαλογισμό, ανοίγουμε τον εαυτό μας στο μέλλον και το παρελθόν, δημιουργούμε τη συνέχεια της συνειδητότητας, απεγκλωβιζόμαστε απ’ το παρόν κι έτσι οι δυο ποταμοί, ο Αλφειός κι ο Πηνειός αρχίζουν να ρέουν και μας καθαρίζουν. Είναι ανώφελο να παλεύουμε τις σκεπτομορφές αυτές χωρίς να φέρουμε νέα ενέργεια υψηλότερου κραδασμού – το πιθανότερο είναι να μην τις γνωρίσουμε καν. Αντιθέτως, με το διαλογισμό όλα μας τα θέματα σιγά σιγά βγαίνουν από μόνα τους στην επιφάνεια, τα βιώνουμε και εξαγνίζονται. Ας γίνουμε λοιπόν σαν τον Ηρακλή, ώστε να αποκτήσουμε τη Ταυτότητά μας, αντί να ζούμε μια ζωή σεληνιακή, μια ζωή προγραμματισμών και ασυνείδητων αντιδράσεων.
Κάνε κλικ στις εικόνες να τις δεις μεγάλες
Άλλη αιτία για την επιφανειακή σκέψη είναι η έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης, η άρνηση να δοθεί κανείς στη ζωή και ό,τι αυτή τού παρουσιάζει. Ο διασκορπισμός της προσοχής έχει σαν αποτέλεσμα το χάος στη ζωή μας. Συγκεντρωμένη σκέψη σημαίνει ζωή με ρυθμό, στόχο και τάξη.
Υπάρχει και μια άλλη αιτία για την επιπόλαια κι επιφανειακή σκέψη: ο φόβος να δει κανείς τα πράγματα όπως είναι – να δει την αλήθεια δηλαδή. Κι αυτό γιατί κάποια κέντρα ή οντότητες ή θελήσεις του κατώτερου εαυτού, εμποδίζουν το νου να κάνει ορισμένους συλλογισμούς που θα έρθουν ενάντια στα συμφέροντά τους. Έτσι ο νους καθοδηγείται από κατώτερες ωθήσεις και είναι δέσμιος.
Ένας άλλος βασικός παράγοντας για την επιφανειακή σκέψη και για τις ψευδαισθήσεις που τρέφει ο άνθρωπος, είναι οι συσσωρευμένες τοξίνες στον οργανισμό. Κάθε στρώμα τοξινών, είναι και στρώμα νοητικής «βλέννης» που θολώνει το νου και τη κρίση. Γι’ αυτό η πνευματική και νοητική κάθαρση, πρέπει να πηγαίνει μαζί με τη σωματική.
Η βαθυστόχαστη σκέψη αποκαλύπτει νέα ζωή – είναι συνεχής δημιουργικότητα, ανακάλυψη, αποκάλυψη, χαρά της ζωής. Γι’ αυτό είναι τόσο κρίσιμο να ξεπεράσουμε την επιφανειακή σκέψη. Διάβασε επίσης Οι Σκέψεις Είναι Δημιουργία !
http://www.terrapapers.com/?p=11193
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου